Μια πρώτη τοποθέτηση για τις εκλογές του συντρόφου, Βαγγέλη Αντωνίου

Μια πρώτη τοποθέτηση για τις εκλογές του συντρόφου, Βαγγέλη Αντωνίου

Ως Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής πριν τις εκλογές καταθέσαμε την πολιτική μας πρόταση: «Να χάσει ο δικομματισμός την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να ενισχυθεί αποφασιστικά η Αριστερά». Καλέσαμε τις φίλες και τους φίλους μας, με την ψήφο, αλλά και την προεκλογική τους δράση, να συμβάλουν στο μεγάλο εκλογικό στόχο: να μην μπορέσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Να εκκινήσει η διαδικασία κατάρρευσης της κυριαρχίας της τρόικα. Να ενισχυθεί με πάθος η αριστερά, δυνάμεις και υποψήφιοι που στήριξαν και θα στηρίξουν τα κινήματα, που προωθούν την υπόθεση της ενωτικής μετωπικής συμπόρευσης της Αριστεράς. Έτσι συνοψίσαμε τις δικές μας πολιτικές επιδιώξεις για τις εκλογές. Και γι' αυτό δεν μπορεί παρά να τοποθετηθούμε καθαρά και ξάστερα, χωρίς μεμψιμοιρίες ότι το αποτέλεσμα των εκλογών είναι κάτι παραπάνω από θετικό.

Βαγγέλης Αντωνίου

Η είσοδος της Χ.Α. στη Βουλή, η εκλογική καταγραφή εκδοχών της δεξιάς που αθροιστικά δεν είναι διόλου αμελητέα, είναι μεν αρνητικές πλευρές του εκλογικού αποτελέσματος, δεν μπορούν όμως να ακυρώσουν τη <<μεγάλη εικόνα>>, που είναι αναμφισβήτητα η παλιρροϊκή μετατόπιση προς τ' αριστερά. Πολλώ δε μάλλον όταν ακόμη και η ψήφιση ορισμένων απ' αυτά τα δεξιά σχήματα, από τμήματα του κόσμου που μετακινήθηκαν από το δικομματισμό, εμπεριέχει εν δυνάμει ψήγματα αντισυστημισμού και ριζοσπαστισμού, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποτιμηθούν και να αγνοηθούν από τις ριζοσπαστικές ανατρεπτικές δυνάμεις της αριστεράς.

Το αποτέλεσμα των εκλογών, ιδωμένο σαν αποτύπωση τάσεων και διεργασιών που συντελούνται μέσα στο λαό εδώ και καιρό, ειδικότερα τον τελευταίο χρόνο, κάτω από την καθοριστική πίεση των κινημάτων και της ριζοσπαστικής λαϊκής διαθεσιμότητας, διαμορφώνει όρους και δυνατότητες πρωτόγνωρες και για το λαϊκό κίνημα και για την αριστερά. Και προπάντων ενισχύει αποφασιστικά την αυτοπεποίθηση του λαού και δημιουργεί, υπό προϋποθέσεις, όρους νικηφόρας έκβασης της πάλης για την ανατροπή, που ασφαλώς δεν ήταν, δεν είναι ούτε θα είναι εύκολη, <<ανώδυνη>> και σύντομη.

Το αποτέλεσμα των εκλογών έχει επίσης πολυσήμαντα μηνύματα για όλους τους αποδέκτες μέσα στο ευρύτερο τοπίο της αριστεράς. Διαμορφώνει επίσης, μέσα σ' αυτό το τοπίο, συσχετισμούς δύναμης, τάσεις και ροπές, που δεν μπορούν να αγνοηθούν από κανένα. Ενισχύθηκαν κι αποδυναμώθηκαν πολιτικά σχέδια και συμπεριφορές. Πάνω σ' αυτό ορισμένες σκέψεις:

1. Μέσα σε μια παλιρροϊκή μετακίνηση του κόσμου προς τ' αριστερά, το ΚΚΕ παρέμεινε καθηλωμένο, έχασε μάλιστα δυνάμεις και σε ψήφους και σε ποσοστά σε μεγάλα αστικά κέντρα. Το αποτέλεσμα αποτελεί σαφή ήττα της πολιτικής του ΚΚΕ, της πολιτικής του αριστερού απομονωτισμού, της λογικής ότι το κόμμα είναι η Μονή Εσφιγμένου. Της άρνησης κάθε άλλης κινηματικής εκδοχής εκτός από τις ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής των επαγγελματικών στελεχών του ΠΑΜΕ. Κόλαφος για την πολιτική αυτή του ΚΚΕ αποτελούν τα αποτελέσματα σε εργατογειτονιές της Β΄ Αθήνας και κυρίως της Β΄ Πειραιά (Δραπετσώνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Κοκκινιά κ.ά.). Απόδειξη ότι ο <<εργατισμός>> δεν μπορεί να είναι η πολιτική του κόμματος της εργατικής τάξης, πολλώ δε μάλλον όταν ο χαρακτηρισμός του ΚΚΕ ως τέτοιου δεν προκύπτει από την ίδια τη ζωή αλλά από αυτοαναγόρευση.

2. Η εμμονή μάλιστα και μετεκλογικά στην ίδια πολιτική, οδηγεί την ηγεσία του ΚΚΕ σε ολισθηρό κατήφορο, σε εγκλωβισμό κρίσιμης μάζας αγωνιστών και οργανωμένων δυνάμεων σε μια πολιτική γραμμή που είναι εξ αντικειμένου ανασχετική της περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησης του λαού, εξ αντικειμένου δηλαδή αντιδραστική μπροστά στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των εξελίξεων που προδιαγράφονται.

3. Η ενίσχυση των μετωπικών σχημάτων της αριστεράς (ο Σύριζα και η Ανταρσύα υπερτριπλασίασαν τα εκλογικά τους ποσοστά), αναδεικνύει την ορθότητα και την αναγκαιότητα της γραμμής για μετωπική συγκρότηση της αριστεράς.

4. Αναδεικνύει επίσης τις εγγενείς αδυναμίες που αφορούν στις αγκυλώσεις και το σεχταρισμό τμημάτων του μετωπικού σχήματος της Ανταρσύα, η ύπαρξη των οποίων περιόρισε τις υπαρκτές δυνατότητες να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο - και εκλογικά - το πιο μαχητικό και ανατρεπτικό κομμάτι της αριστεράς, πράγμα που θα πίεζε ακόμη πιο αριστερόστροφα το συνολικό τοπίο της αριστεράς και θα ευνοούσε ριζοσπαστικότερες ανασυνθέσεις.

5. Η εκλογική καταγραφή δυνάμεων όπως η ΔΗΜΑΡ, οι Οικολόγοι κ.ά., που αφορά σε αρκετά σημαντική αποκόλληση μεσαίων στρωμάτων από το δικομματισμό, δεν είναι επίσης χωρίς σημασία, αν συνεκτιμήσουμε ότι ο συσχετισμός δύναμης που προκύπτει και οι συγκρούσεις που έπονται, μπορούν να λειτουργήσουν και για τμήματα αυτού του κόσμου απελευθερωτικά ώστε να μετατοπιστούν ακόμη ριζοσπαστικότερα στην επόμενη φάση.

Ο νικητής των εκλογών είναι ο Σύριζα. Ο οποίος επιβραβεύτηκε γιατί αποτελεί στην πράξη ένα συμμαχικό εγχείρημα της πληθυντικής αριστεράς. Ο οποίος επένδυσε στη γραμμή της ενότητας. Ο οποίος προσπάθησε να εκφράσει μια πολιτική πρόταση για το σήμερα, δίνοντας ελπίδα και προοπτική στα χειμαζόμενα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας. Το εκλογικό αποτέλεσμα του Σύριζα διαμορφώνει ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο της αριστεράς σήμερα, που υποδέχεται οκτακόσιες περίπου χιλιάδες ανθρώπους. Ο κόσμος αυτός καταθέτει τις ελπίδες του αριστερά, αυτόν τον κόσμο κανείς από μας δεν μπορεί να τον αγνοήσει, να τον αντιμετωπίσει αφ' υψηλού, να τον σαρκάσει ή να τον μαλώσει για την έλλειψη βάθους της επιλογής του. Είναι και δική μας υπόθεση αυτός ο κόσμος να μην διαψευστεί.

Ο ευρωπαϊσμός και η θέση για το ευρώ δεν αποτέλεσε το κριτήριο αυτού του κόσμου για να επιλέξει το Σύριζα. Επομένως δεν τίθεται μονοσήμαντα ζήτημα επιβράβευσης ή αποδοκιμασίας της πολιτικής του γραμμής πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Καθόλου αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για θέμα ήσσονος σημασίας, κάθε άλλο. Θα το βρούμε μπροστά μας και μάλιστα σύντομα στην επικείμενη σύγκρουση που θα πάρει πολύ σκληρότερα και πολωτικά χαρακτηριστικά.

Η κριτική απέναντι στην ηγετική ομάδα του ΣΥΝ, στον οπορτουνισμό της, στην επικοινωνιακή της πολιτική (εντός της οποίας περιλαμβάνεται και αυτή η πομφόλυγα της διερευνητικής εντολής) που καλλιεργεί αυταπάτες εύκολων λύσεων, που αποκρύβει τη σφοδρότητα της σύγκρουσης, εξακολουθεί να είναι απαραίτητη. Και μπορεί να είναι η δική μας συνεισφορά για τη διαμόρφωση του νέου τοπίου της αριστεράς, που απαιτεί το βάθεμα των σχέσεων με τον κόσμο που επενδύει σ' αυτήν, που απαιτεί ένα ριζοσπαστικότερο προσανατολισμό. Η κριτική αυτή όμως δεν μπορεί να ταυτίζεται με μια μεμψίμοιρη στάση, που θυμίζει την Τασώ Καβαδία, την κακορίζικη, κουτσομπόλα ένοικο της αριστερής πολυκατοικίας. Απαιτεί μια στάση ανοιχτόκαρδη και συντροφική. Απαιτεί την άμεση εμπλοκή μας.

Προσωπικά ψήφισα Ανταρσύα. Συμμετείχα ενεργά στην προεκλογική μάχη, στηρίζοντας και δυνάμεις της Ανταρσύα και υποψήφιους του Σύριζα. Προσπάθησα να πείσω, με αρκετή επιτυχία νομίζω, αρκετό κόσμο να ψηφίσει αριστερότερα (Σύριζα και Ανταρσύα). Ανήμερα των εκλογών και με τα δύο σηματάκια στο στήθος ήμουν εκλογικός αντιπρόσωπος - επόπτης και της Ανταρσύα και του Σύριζα στο εκλογικό κέντρο της γειτονιάς μου, στον Άγιο Αρτέμη της Α΄ Αθήνας. Πολλοί μου είπαν ότι αποτελούσα την ατραξιόν των εκλογών. Απεναντίας θεωρώ ότι στην πράξη υλοποιούσα τις πολιτικές μας επιδιώξεις ως ΜΑΑ.

Είχα λίγες μέρες πριν γράψει στη λίστα ότι ο β΄ γύρος των εκλογών είναι πολύ πιο κοντά απ' όσο νομίζουμε. Πράγματι, σήμερα φαίνεται ότι είναι ακόμη κοντύτερα.

Η επόμενη εκλογική μάχη θα δοθεί με όρους παράταξης. Απέναντι θα βρίσκεται ένα ανασυγκροτημένο συστημικό μπλοκ. Θα επιχειρήσουν να ανασύρουν και να επιστρατεύσουν εφεδρείες (φιλελεύθερους, εκσυγχρονιστές, κεντροδεξιούς, κεντροαριστερούς κλπ.), θα επιχειρήσουν να δώσουν τη μάχη με όλα τους τα όπλα. Η απειλή αυτού του κόσμου που μετακινήθηκε αποφασιστικά προς τ' αριστερά τους στοιχειώνει. Η πόλωση θα είναι οξύτατη - και καλοδεχούμενη εν τέλει. Η μάχη πρέπει να δοθεί με όλα τα όπλα της αριστεράς. Και εξ αντικειμένου με συγκέντρωση δυνάμεων στο Σύριζα. Σ' αυτή τη μάχη, προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να στρατευτούμε από σήμερα κιόλας.

Καλή συνέχεια.

Βαγγέλης Αντωνίου