Τεκμήρια (μη) δημοσιότητας: Χρυσή Αυγή, ακροδεξιές συμμορίες και συστημικά ΜΜΕ

Τεκμήρια (μη) δημοσιότητας: Χρυσή Αυγή, ακροδεξιές συμμορίες και συστημικά ΜΜΕ

Διαβάστε άρθρο - ανάλυση για τον εύλογο δημοκρατικό τρόπο αντιμετώπισης των ναζιστικών συμμοριών τύπου Χρυσής Αυγής που δεν δημοσίευσε η Κυπριακή Καθημερινή στο σημερινό της φύλο. Βγάλτε μέσω αυτού τα συμπεράσματά σας για τα όρια του ρόλου των συντηρητικών κυπριακών (και όχι μόνο) ΜΜΕ σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των ακροδεξιών εγκληματιών. Μεθαύριο Τρίτη θα πραγματοποιηθεί ημερίδα - παρέμβαση του Κυπριακού Ινστιτούτου κριτικής κοινωνικής έρευνας κ.ο.κ. (7 το απόγευμα, αίθουσα Ειρήνη, τέρμα οδού Λήδρας), εκτιμώ ότι η μη δημοσίευση του παραπάνω άρθρου αποτελεί ενδιαφέρον στοιχείο του προβληματισμού που αναμένεται να κατατεθεί υπό την έννοια ότι αποδίδει τα όρια του ρόλου των συστημικών συντηρητικών ΜΜΕ της Κύπρου (και όχι μόνο) αναφορικά με την ακραία δεξιά βία και τον τρόπο αντιμετώπισής της.

Αντώνης Σκορδίλης (Συνεργασία – Κύπρος)

Το άρθρο που ευθύς παρακάτω ακολουθεί δόθηκε προς δημοσίευση σε συντηρητική κεντροδεξιά “έγκριτη” Κυπριακή εφημερίδα. Η αναμενόμενη (προγραμματισθείσα) ημερομηνία δημοσίευσής του ήταν η 1^η Ιουλίου 2012, εντέλει το άρθρο δεν δημοσιεύτηκε. Προφανώς, η κάθετη, μη ισορροπιστική και δημοκρατικά εύλογη άποψη που αντανακλά το δημοκρατικό κεκτημένο και την βάσει αυτού αντιμετώπιση των ναζιστικών εγκληματικών συμμοριών, αντιμετωπίζεται ως “απαγορευμένη” από τα λεγόμενα έγκριτα συντηρητικά ΜΜΕ. Το μη δημοσιευθέν άρθρο φέρει τον τίτλο Το “φαινόμενο” Χρυσή Αυγή και ο δημοκρατικός μονόδρομος αντιμετώπισής του, και έχει ως ακολούθως:

Η εμμονή στην “επεξήγηση” των φερόμενων ως αιτίων (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών) που υποτίθεται ότι εξηγούν την απότομη εκλογική άνοδο στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής, είναι ο πλέον εσφαλμένος και φοβικός τρόπος αντιμετώπισης του “φαινομένου”. Μέσω της ανάλυσης αιτίων σχετικοποιείται και υπονομεύεται ο ένας και μοναδικός τρόπος αντιμετώπισής των “μορφωμάτων” της συγκεκριμένης ιδιοσύστασης εντός δημοκρατικού πλαισίου, δηλαδή η αντιμετώπισή τους ως εγκληματικών συμμοριών. Διότι μόνο αυτό είναι.

Επί του πρακτέου, το ποσοστό 7% της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στις δύο πρόσφατες κοντινές εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα “τροφοδοτήθηκε” ως ακολούθως: Οι επιχειρήσεις “εκκαθάρισης” που η Χ.Α πραγματοποίησε συνεργαζόμενη με θύλακες της αστυνομίας σε περιοχές του κέντρου Αθήνας (από αρχές 2009) σε συνδυασμό με τον αποστασιοποιημένο τρόπο προβολής τους από σημαντικό μέρος των ελληνικών ΜΜΕ δημιούργησαν μιά “αρχική ζήτηση” για αντίστοιχες μεθόδους ανά την Ελλάδα. Στην παραπέρα τροφοδότηση της ζήτησης συνέπραξαν θύλακες της αστυνομίας ιδιαίτερα από τις λεγόμενες “ειδικές δυνάμεις”, αλλά και σε διακριτές περιπτώσεις συντηρητικά στελέχη των τοπικών αυτοδιοικήσεων. Σημαντικό κομμάτι της ζήτησης προωθήθηκε – αναπτύχθηκε και στις παρυφές των λεγόμενων “πλατειών των αγανακτισμένων” (τέλη 2010 – μέσα 2011) όλης της χώρας”. Φτάνοντας προς τις Ελληνικές εκλογές της 6ης Μαίου, η Χρυσή Αυγή είχε ήδη δημιουργήσει ένα πλούσιο “βιογραφικό” οργάνωσης επιχειρήσεων εκκαθάρισης ανά την Ελλάδα.

Μετά τις εκλογές της 6ης Μαίου, ο αέρας της εκλογικής επιτυχίας σε συνδυασμό με τον φοβικό τρόπο αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής από τις πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ, κατέστησε συνειδητά ορατό και “απελευθερωμένο” τον ρόλο της. Ενδεικτικά: σύλληψη κόρης του γραμματέα της Χ.Α. Μιχαλολιάκου για συμμετοχή σε επιθέσεις κατά μεταναστών στην Αθήνα και κατόπιν “απελευθέρωσή” της λόγω ... έλλειψης στοιχείων – δημόσια νοηματοδότηση ρατσιστικών επεισοδίων Πάτρας δια επίσημης εκπροσώπησης της Χ.Α. σε τοπικό ΜΜΕ - παρέλαση “τιμής” στον Πειραιά μετά τον άγριο ξυλοδαρμό και μαχαίρωμα Αιγύπτιου ψαρά - παρέλαση “τιμής” στην Παιανία μετά την εκτέλεση Αλβανού διαρρήκτη. Αποκορύφωμα της φάσης “ορατότητας” μετά την 6η Μαίου ήταν η επιδεικτική μέσω τηλεόρασης επίθεση του εκπροσώπου τύπου της Χ.Α. Κασιδιάρη στις αριστερές βουλευτίνες Κανέλλη και Δούρου. Πρακτικά, η απόλυτη πρόκληση από πλευράς του εκπροσώπου τύπου της Χ.Α. επικοινωνήθηκε από πλευράς των ομοϊδεατών του ως ... “απάντηση σε πρόκληση”. Τίθεται αυτονόητα το ερώτημα εάν και σε ποιό βαθμό το συστηματικά επικοινωνούμενο ψεύδος της Χ.Α. “απαντάμε όταν προκαλούμαστε”, στην συγκεκριμένη υπερ-προβεβλημένη περίπτωση δικαιώθηκε κοινωνικά. Εάν αποδεχτούμε ως ορθή την διατυπωθείσα άποψη “τώρα που αποκαλύφθηκε το πρόσωπο του τέρατος δεν πρέπει να παρασυρθεί η κοινωνία ” και το συνακόλουθο πολιτικό αίτημα “διορθώστε την ψήφο σας” ως κριτήριο αποδοκιμασίας του επικοινωνηθέντος ψεύδους, συμπεραίνουμε ότι μιάς και η Χ.Α. διατήρησε τα ποσοστά της το επικοινωνηθέν ψεύδος δικαιώθηκε. Ομως, το αίτημα – κριτήριο είναι παντελώς εσφαλμένα. Υπό συνθήκες δημοκρατίας, οι μετέχοντες σε μορφώματα τύπου Χ.Α. δεν αντιμετωπίζονται με όρους εκλογικούς αλλά με όρους ποινικούς.

Είναι επιβεβλημένο να γίνει πράξη η παραπάνω δημοκρατική αναγκαιότητα. Οι δυσκολίες στην Ελλάδα προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση - εξαιτίας μιάς σειράς ολιγωριών τα τελευταία χρόνια που αντανακλώνται στην ανεμπόδιστη τροφοδότηση της ζήτησης για μεθόδους Χ.Α. – είναι μεγάλες, επ’ ουδενί όμως ανυπέρβλητες. Επιβάλλεται, καταρχάς, να επιτευχθεί στον συντομότερο δυνατό χρόνο, η αποσύνδεση της Χ.Α. από τα ακραία κομμάτια του κατασταλτικού μηχανισμού που τροφοδότησαν και τροφοδοτούν την αύξηση της ζήτησης των μεθόδων της. Επιβάλλεται, παράλληλα, να δοθεί παραδειγματικό τέλος στην διωκτική ασυλία πολλών ηγετικών μελών της, τα οποία διαφεύγουν των συνεπειών του νόμου παρότι διώκονται εδώ και χρόνια για εγκληματικές πράξεις. Η επιλεκτική ανοχή χρόνων που συνδέεται με την διαθεσιμότητα της Χ.Α. να συνδράμει τις πλέον “βρώμικες” δουλειές των μηχανισμών καταστολής, σήμερα που το “τέρας” ορατό και απελευθερωμένο απειλεί να γίνει ανεξέλεκτο, πρέπει να τερματιστεί. Ιστορικά και πολιτικά αποτιμώντας, πρωτεργάτες στην δρομολόγηση της παραπάνω άμεσης αναγκαιότητας οφείλουν να είναι οι δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται στο αριστερό φάσμα. Κατ’ εξοχήν αυτές που αρνούνται τους “περίεργους” συμψηφισμούς μεταξύ της φαντασιακής στους καιρούς μας αριστερής και της υπαρκτής – κλιμακούμενης ακροδεξιάς βίας. Υπό την έννοια (και προϋπόθεση) αυτή, η κυβερνώσα και οι μη κυβερνώσες παρατάξεις της ελληνικής αριστεράς καλούνται να λειτουργήσουν πολιτικά συντονισμένα, ανεξαρτήτως λοιπών διαφορών. Είναι υποχρεωμένες.

Το “διά ταύτα”: Ο αρρωστημένος υπερεθνικισμός της ναζιστικής Χρυσής Αυγής δεν “κυνηγά” την δικαίωση “κτυπώντας” μονάχα μετανάστες. Στην Ελλάδα έχουν “κυνηγηθεί” ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ΡΟΜΑ, άστεγοι, ψυχικά ασθενείς, χρήστες), έχουν καταγγελθεί επιθέσεις σε γραφεία οργανώσεων εκπροσώπησης ανθρώπων με αναπηρία κ.ο.κ. Μετά την 6η Μαίου, κλιμακώθηκαν οι επιθέσεις μίσους ενάντια σε μέλη κομμάτων της αριστεράς. Κοντολογίς, η γκάμα των στόχων είναι ευρύτατη, αφορά όλες τις λεγόμενες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, με πολιτικό κριτήριο οι πρώτοι στόχοι είναι οι φορείς αριστερών πεποιθήσεων. Η κοινή δημοκρατική λογική υπομνύει ότι ο επιβεβλημένος τρόπος να απενεργοποιηθεί το “κτήνος” είναι να μεταστραφεί από “κυνηγετικό” σε “κυνηγημένο”. Εάν αυτό στην Ελλάδα δεν έγινε όσο έγκαιρα έπρεπε (το οποίον σημαίνει ότι απαιτείται σοβαρή πλέον προσπάθεια για να επανέλθει η δημοκρατική θέση ισορροπίας), ας λάβει τουλάχιστον το δίδαγμα η Κύπρος όπου τα αντίστοιχα “κινούνται” σε σχετικά πρώϊμο ακόμα στάδιο ώστε να τα αποφύγει ...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

Υστερόγραφο: Γίνεται αντιληπτό ότι το ύφος (τόνος και φρασεολογία) που χρησιμοποιεί το παραπάνω άρθρο για τα ναζιστικά “κτήνη” είναι ηπιότατος, τούτο είχε σαν στόχο την διασφάλιση της δημοσιοποίησης από την μεγάλη Κυπριακή εφημερίδα. Εντέλει, αποδεικνύεται ότι η μη δημοσίευση δεν είχε και δεν έχει να κάνει με το ύφος αλλά με το περιεχόμενο της ανάλυσης.

www.truerespectcom.cy