Καταστρεπτική η πάση θυσία παραμονή στο ευρώ

Καταστρεπτική η πάση θυσία παραμονή στο ευρώ

Η αναζήτηση λύσης με όριο την "πάση θυσία" παραμονή στο ευρώ αποδεικνύεται καταστρεπτική για Κύπρο και Ελλάδα... Η κρίση στην Κύπρο ήταν μια άτακτη τραπεζική χρεωκοπία, ενώ η σύναψη δανειακής σύμβασης και η εφαρμογή Μνημονίου συνεπάγεται ελεγχόμενη χρεοκοπία με δραματικές συνέπειες στον κυπριακό λαό. Μια ακόμα φορά αναδείχτηκε το αποκρουστικό πρόσωπο της ΟΝΕ και της Ευρωζώνης. Η αναζήτηση λύσης με όριο την "πάση θυσία" παραμονή στο ευρώ αποδεικνύεται καταστρεπτική για Κύπρο και Ελλάδα. Τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ. και της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην Κύπρο συνεπάγονται δήμευση λαϊκών εισοδημάτων και δημόσιας περιουσίας, εκρηκτική ανεργία, φτωχοποίηση του λαού, παραγωγική παρακμή, καθώς και κατάργηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας!

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Η Ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη

Οι διαβουλεύσεις και αποφάσεις στην Ευρωζώνη γίνονται από θέσεις ισχύος (οικονομικής - πολιτικής). Οι φραστικές απειλές και "τσαμπουκάδες" είναι άνευ ουσίας, χωρίς ανάλογους μοχλούς πίεσης. Η απουσία εναλλακτικού σχεδίου και το έλλειμμα πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης Αναστασιάδη οδήγησε σε άτακτη αναδίπλωση. Το ΑΚΕΛ, παρά τις καλές του προθέσεις περιόρισε την πολιτική του στα όρια ανοχής της Ευρωζώνης.

Μια παρόμοια εμπειρία είχαμε στην Ιταλία επί κυβέρνησης Ντ' Αλέμα με αποτέλεσμα η ιταλική Αριστερά να αγωνίζεται σήμερα για κοινοβουλευτική εκπροσώπηση! Έχει πλέον φανεί ότι η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης παράγει πλεονάσματα στις ισχυρές (κυρίως Γερμανία) και ελλείμματα στις χώρες της περιφέρειας. Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης διευρύνει το χάσμα ανταγωνιστικότητας και απόκλισης των οικονομιών. Οι πολιτικές λιτότητας και "εσωτερικής υποτίμησης" διαιωνίζουν τον φαύλο κύκλο ύφεσης, ανεργίας, μείωσης ΑΕΠ, διάλυσης κοινωνικού κράτους και εργασιακών σχέσεων, δημιουργίας ελλειμμάτων, χρέους κ.ά.

Η Ελλάδα με το "σκληρό" ευρώ διευκολύνει τις εισαγωγές και μειώνει τις εξαγωγές, επιταχύνει την παραγωγική αποδιάρθρωση, στερεί το μέλλον στη νέα γενιά. Ακόμα και η Γαλλία ομολογεί ότι το σκληρό ευρώ πλήττει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της. Καμιά χώρα δεν θέλει πλέον να μπει στην Ευρωζώνη ούτε και στην Ε.Ε. Αυτό για όσους σκέπτονται λέει πολλά!

Οι θεμελιώδεις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ασύμβατες με την Ευρωζώνη

Θεμελιώδεις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που σηματοδοτούν την αριστερή του πρόταση (ακύρωση Μνημονίου, καταγγελία δανειακών συμβάσεων, διαγραφή χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, έλεγχος ροής κεφαλαίων, επαναδημοσιοποίηση ΔΕΚΟ, ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση, κοινωνικό κράτος, πολυδιάστατη και ανεξάρτητη πολιτική διεθνών σχέσεων κ.ά.) υπερβαίνουν τα όρια της Ευρωζώνης και τους "πυλώνες" της ΟΝΕ (Σύμφωνο Σταθερότητας, ΕΚΤ, Σύμφωνο για το Ευρώ Plus, ESM, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, "εξάμηνα συντονισμού" κ.ά.).

Η υπέρβαση του πλαισίου δεν είναι θέμα "αγριάδας" και "υψωμένης γροθιάς", αλλά ύπαρξης ευνοϊκού συσχετισμού δυνάμεων. Αν δεν υπάρχουν, η επιμονή στην αμφισβήτηση δείχνει την πόρτα εξόδου χωρίς... "γαλάτεια ευγένεια". Στο ίδιο σημείο οδηγεί και η ιδέα "διαπραγμάτευσης του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο". Δεκάδες συνεδριάσεις του Εurogroup τα τελευταία χρόνια ήταν αφιερωμένες στο θέμα του χρέους. Ποιοι τάχα θα είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Κάποιοι "ουδέτεροι" και "υπεράνω" ή μήπως "αριστερές κυβερνήσεις" όταν κάποτε πάρουν την εξουσία σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης;

Ταυτόχρονη ανατροπή σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης;

Πολλές "ταξικές" αναλύσεις γίνονται από στελέχη της ευρωπαϊκής Αριστεράς για το ρεαλιστικό της ανατροπής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε όλες μαζί τις χώρες της Ευρωζώνης και για επαναθεμελίωση με όρους λαών και εργαζόμενων. Ωστόσο η ζωή καθημερινά δείχνει ότι δεν υπάρχει "σύμμετρη", αλλά αντίθετα "ασύμμετρη" ανάπτυξη του αριστερού κινήματος σε κάθε χώρα και είναι τουλάχιστον ουτοπικό να περιμένεις σε όλες τις χώρες αριστερές κυβερνήσεις "την ίδια ώρα"!

Αν υπήρχε ευρωκοινοβούλιο με αποφασιστικές αρμοδιότητες, θα είχε βάση ο ισχυρισμός, ωστόσο δεν υφίσταται τέτοια διάσταση! Κατά συνέπεια δύο είναι οι επιλογές μιας αριστερής κυβέρνησης. Ή να προχωρήσει ή να περιμένει τους άλλους... κάνοντας "βήμα σημειωτόν" έχοντας το "όπλο παρά πόδα"! Ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνει αν ο λαός του εμπιστευτεί τη διακυβέρνηση; Έμμεσα από τις επίσημες θέσεις του υπονοείται ότι θα προχωρήσει στην εφαρμογή του προγράμματος, κι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνει με αποφασιστικότητα, ευελιξία, διορατικότητα, σύνεση, δηλαδή με άριστο συνδυασμό στρατηγικής και τακτικής.

Ωστόσο αυτό επιβάλλει ανάλογη προετοιμασία, το λεγόμενο σχέδιο Β', ακόμα και Γ' και Δ', για νικηφόρα έκβαση του αγώνα. Μια τέτοια στάση εμπνέει και συσπειρώνει τον λαό, δυναμώνει το κίνημα αλληλεγγύης λαών άλλων χωρών, ενθαρρύνει και εμπνέει τα αντίστοιχα κινήματα στις χώρες της Ευρωζώνης για παρόμοιες ανατροπές. Η ρήξη με τις πολιτικές Μνημονίου και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την υπέρβαση της υπερεθνικής δομής της Ευρωζώνης ως το πρώτο βήμα υπέρβασης της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και συνολικά του συστήματος, με ορίζοντα τη σοσιαλιστική προοπτική.

* Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ Οικονομικών, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Αυγή 31 Μάρτη 2013