ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Να ανατραπεί η κυβέρνηση του
ΠΑΣΟΚ
– Να φύγει η
Τρόικα

Ότι γνωρίζαμε ως Εργατικό Δίκαιο, όχι μόνο τα τελευταία 20 χρόνια,
αλλά από το 1920 που εισήχθη στη χώρα μας η έννοια των συλλογικών
διαπραγματεύσεων, διαγράφεται με ένα πολυνομοσχέδιο που εισάγεται σήμερα στη
Βουλή!!!

Η κυβέρνηση κατάργησε χτες με μια μονοκοντυλιά τις συλλογικές και κλαδικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, αποφασίζοντας να στείλει εκατομμύρια εργαζόμενους στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Με τα νομοσχέδια που ψηφίζεται στη Βουλή, η κυβέρνηση διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να απολύει όσους εργάτες θέλει, όποτε θέλει. Ταυτόχρονα, τσακίζει τους μισθούς των εργατοϋπαλλήλων στις πρώην ΔΕΚΟ και φορτώνει νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες του λαού. Το πολυνομοσχέδιο - τερατούργημα, με τον τίτλο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Βασικά σημεία διατάξεων για επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και φορολογικά μέτρα», κατατέθηκε την Πέμπτη στη Βουλή μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Συζητήθηκε χθες, Δευτέρα, σε μια μόνο συνεδρίαση στη αρμόδια επιτροπή της Βουλής με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και σήμερα Τρίτη έρχεται στην Ολομέλεια του κοινοβουλίου οπότε και θα ψηφιστεί, για να τεθεί σε πλήρη ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2011.
Με το νομοσχέδιο αυτό καταργεί με μια μονοκονδυλιά το νόμο 1876/90 που είναι το μοναδικό νομοθέτημα που έτυχε της απόλυτης στήριξης τόσο των κομμάτων όσο και των κοινωνικών συνομιλητών. Στη θέση του προωθεί ρυθμίσεις με τις οποίες οι δικλείδες που υπάρχουν οδηγούν στην κατάργηση της διαιτησίας και σε συνδυασμό με τις άλλες ρυθμίσεις για τις συμβάσεις οδηγεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο απόσπασμα. Στο νέο οργανισμό οι διαιτητές και οι μεσολαβητές θα πρέπει να τύχουν της ομόφωνης έγκρισης των εκπροσώπων του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΕ. Αν δηλαδή διαφωνεί έστω και ένας από την εργοδοτική πλευρά ο διαιτητής – μεσολαβητής θα απορρίπτεται. Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με το νέο εργασιακό δόγμα:
• Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα μπορούν να υπερισχύσουν υπό «ειδικές συνθήκες», δηλαδή σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που θα πληρούν ορισμένα οικονομικά κριτήρια (π.χ. χρόνιες ζημιές κλπ), τα οποία θα καταθέτουν στο Συμβούλιο Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας. Το Συμβούλιο, όμως, αυτό δεν θα μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά, εγκρίνοντας ή μη την πληρότητα αυτών των κριτηρίων και άρα την εγκυρότητα των εν λόγω συμβάσεων – απλά θα γνωμοδοτεί. Με άλλα λόγια, κάθε επιχείρηση θα μπορεί ανεξέλεγκτα να επιβάλλει μισθούς κατώτερους των κλαδικών χωρίς να μπορεί το κράτος να επιβάλλει το αντίθετο.
• Οι «ειδικές» επιχειρησιακές συμβάσεις θα μπορούν να προβλέπουν μείωση των μισθών των εργαζομένων της συγκεκριμένης επιχείρησης (σε σχέση με όσα προβλέπει αντίστοιχη κλαδική σύμβαση) αλλά πέραν του βασικού μισθού που ορίζει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (740 ευρώ). Αυτό σημαίνει πως η μείωση των μισθών μπορεί να αγγίξει και το 50% σε ορισμένες περιπτώσεις σχετικά υψηλόμισθων εργαζομένων.
• Αυτές οι συμβάσεις θα ισχύουν για 1+1 έτη και για το χρονικό αυτό διάστημα, ο εργοδότης δεσμεύεται για τη «διατήρηση της απασχόλησης» και όχι για τη «μη απόλυση» οποιουδήποτε εργαζομένου δηλαδή θα μπορεί να απολύει ένα παλιότερο εργαζόμενο τον οποίο θα αποζημιώνει με βάση το παλιό μισθό, αρκεί να προσλαμβάνει ένα νέο ή και τον ίδιο με νέους, όμως, όρους, όπως μπορεί ο καθένας να φανταστεί.
• Τέτοιες συμβάσεις θα μπορούν να υπογράφονται ακόμα και σε επιχειρήσεις όπου δεν υπάρχει εργατικό σωματείο ή δεν επιτρέπεται να υπάρχει, δηλαδή στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται κάτω από 20 άτομα, με συμμετοχή όμως στις διαπραγματεύσεις και του εγγύτερου κλαδικού σωματείου. Στις επιχειρήσεις στις οποίες δεν έχει υπογραφεί καμία σύμβαση, ο εκάστοτε υπουργός Εργασίας έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τις κλαδικές συμβάσεις. Για επίλυση διαφορών μεταξύ εργαζομένων-εργοδοτών θα μπορεί και η δεύτερη να προσφεύγει στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
Συνεχίζουμε τον «καταιγιστικό ρυθμό με τον οποίο προωθούμε νομοσχέδια που επιφέρουν αλλαγές (...) Νομοσχέδια που όλα τους συνιστούν καθοριστικές διαρθρωτικές παρεμβάσεις για τη λειτουργία της οικονομίας μας, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης», ανέφερε ο πρωθυπουργός στην εισηγητική του ομιλία στο Υπουργικό Συμβούλιο, καλώντας τα κυβερνητικά στελέχη να ανεβάσουν στροφές στην αντεργατική επίθεση.
Την ίδια ώρα, υπουργοί της κυβέρνησης επιχειρούσαν να παραπλανήσουν το λαό ότι θα υπάρξουν κάποιες επιπλέον «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα για το «τελικό περιεχόμενο», σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν τις λαϊκές αντιδράσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που είχε προηγηθεί του Υπουργικού Συμβουλίου, μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του επιτρόπου της ΕΕ, Ολι Ρεν, συζητήθηκαν μεταξύ άλλων όλες οι ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση στις εργασιακές σχέσεις και υπήρξε «απόλυτη συμφωνία» για το τελικό πλαίσιο του νομοσχεδίου που εγκρίθηκε χτες.
Κυβερνητικά στελέχη και αστικά ΜΜΕ επιχείρησαν μάλιστα να εμφανίσουν τον πρωθυπουργό σαν «σκληρό διαπραγματευτή» απέναντι στην τρόικα για το θέμα των μισθών και των εργασιακών, θέλοντας να συγκαλύψουν ότι η κυβέρνηση είχε καταλήξει στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου σε αγαστή συμφωνία με ΕΕ και ΔΝΤ.
Ουσιαστική στήριξη στη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων που προωθούν κυβέρνηση και τρόικα προσφέρει η ηγεσία της ΝΔ, ενώ οι φραστικές ενστάσεις που εκφράζει είναι εκ του ασφαλούς και δημαγωγικές.
Η γραμμή της συναίνεσης εκφράστηκε και με άτυπη «υπερψήφιση» της σωρείας των νομοσχεδίων που πέρασαν χτες από το υπουργικό συμβούλιο, για τα οποία η ηγεσία της ΝΔ έδωσε σαφώς και εκ των προτέρων το «πράσινο φως». Την ίδια στιγμή, με φραστικούς «αστερίσκους» επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να διασωθεί από την οργή τους.
Χαρακτηριστική της στάσης της ΝΔ είναι η ανακοίνωση του εκπροσώπου Τύπου, ο οποίος δήλωσε ότι το κόμμα του είναι αντίθετο «με τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα που επιχειρεί η κυβέρνηση με το σχετικό νομοσχέδιο». Την ίδια στιγμή, όμως, η ηγεσία της ΝΔ θεωρεί δεδομένη και υποστηρίζει την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων, όπως προβλέπει το μνημόνιο, ενώ ταυτόχρονα στηρίζει την εκ περιτροπής εργασία και γενικότερα τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, με γνώμονα πάντα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη στήριξη των επιχειρήσεων.
Η υποκρισία της ηγεσίας της ΝΔ επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στηρίζει τη φραστική αντίθεσή της στη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα στην εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία «το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα δεν είναι υπεύθυνο για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας». Κρύβει βέβαια ότι η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και η κατάργηση των συλλογικών διαμορφώθηκαν από την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) και βέβαια την κυβέρνηση.
Εξάλλου, ο ίδιος ο Ο. Ρεν δήλωσε την Πέμπτη στην Αθήνα ότι είναι σημαντικό «οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα να συνδέονται με την παραγωγικότητα και να εξυπηρετούν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», συμπληρώνοντας ότι «η μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα είναι ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος»...
Από την άλλη, η ΝΔ αξιοποιεί την ευκαιρία για να πλειοδοτήσει σε φιλομονοπωλιακά μέτρα, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επιχειρηματικά κέρδη και η απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές.
«Η ΝΔ πιστεύει ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα προέλθει από τη μείωση της φορολογίας και από τη σταδιακή αποκλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών, σε συνδυασμό με την εξάλειψη της γραφειοκρατίας», υποστήριξε ο Π. Παναγιωτόπουλος, πιέζοντας για νέα μέτρα υπέρ των επιχειρήσεων.
Στην κατεύθυνση αυτή, εκφράστηκε η υποστήριξη στο νέο αναπτυξιακό νόμο, που πέρασε χτες από το υπουργικό συμβούλιο και προσφέρει πλήρη απαλλαγή φόρων για τις επιχειρήσεις για 6 - 8 χρόνια, επιχορηγήσεις κεφαλαίων, χαμηλότοκα δάνεια, κ.ο.κ. Ο αρμόδιος τομεάρχης, Κ. Χατζηδάκης, υπενθύμισε ότι ο Αντ. Σαμαράς είχε ταχθεί υπέρ ενός νέου αναπτυξιακού νόμου, που δίνει έμφαση στα φορολογικά κίνητρα, ενώ πλειοδοτώντας ζήτησε να αξιοποιηθούν και τα υπόλοιπα «αναπτυξιακά εργαλεία», όπως το ΕΣΠΑ, το ΤΕΜΠΜΕ, καθώς και ο περιορισμός του δημοσίου...
Υποκριτική είναι η αντίθεση της ΝΔ στην «εύκολη και άδικη» - όπως τη χαρακτήρισε - λύση της οριζόντιας περικοπής των μισθών των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, σύμφωνα με την ανακοίνωση του τομεάρχη Μεταφορών, Στ. Καλαφάτη, στην οποία υποδεικνύεται ως σωστός δρόμος «ο εξορθολογισμός της διοίκησης κάθε ΔΕΚΟ, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις αρχές του σύγχρονου μάνατζμεντ», ενθαρρύνοντας ουσιαστικά τις απολύσεις και τις αυξήσεις στις τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα που αντιμετωπίζει πλέον ο λαός μας τι πρέπει να γίνει; Κατά τη γνώμη μας, η πολιτική αυτο-οργάνωση των μισθοσυντήρητων, της νεολαίας και του λαού, με στόχο Ν’ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ - Ν’ ΑΝΑΙΡΕΘΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ, είναι η αναγκαία πολιτική συνθήκη που απαιτούν οι περιστάσεις για ν’ αποτραπεί η καταστροφή που μας απειλεί.
Ο στόχος Ν’ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ν’ ανατραπεί η πολιτική που υπηρετεί την αριστοκρατία του πλούτου, που υπηρετεί το υπερσυσσωρευμένο ελληνικό και πολυεθνικό κεφάλαιο, είναι ο στόχος που μπορεί να ενεργοποιήσει και να ενοποιήσει την πλειονοψηφία, και των μισθοσυντήρητων, και των στρωμάτων του πληθυσμού που δεν ανήκουν στην εργατική τάξη αλλά πλήττονται καθοριστικά και θανάσιμα από τη σημερινή κατάσταση
Σήμερα, με τα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ, ακόμη και τα αστικοδημοκρατικά αιτήματα του περασμένου αιώνα μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Σε κάθε πόλη, σε κάθε συνοικία, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο εργασιακής και κοινωνικής δραστηριότητας, πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες και να συγκροτηθούν πολιτικές συσπειρώσεις -έξω και πέρα από τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά- έτσι ώστε να καλυφθεί το πολιτικό κενό εκπροσώπησης των λαϊκών συμφερόντων με όρους κινήματος.
Σήμερα, εκείνο που επείγει δεν είναι η άμεση επίλυση των πολιτικών και ιδεολογικών διαφορών των διαφόρων τμημάτων του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, ούτε η άμεση πολιτική-ιδεολογική προγραμματική ενότητα της Αριστεράς. Στις σημερινές συνθήκες, οι πρωτοβουλίες για διάλογο πάνω στα γενικά ζητούμενα και τα δια ταύτα του κινήματος αναδεικνύουν, μέσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις πάνω στα ζητούμενα και τα δια ταύτα της αντιμετώπισης της καταστροφής που απειλεί τους μισθοσυντήρητους και τα λαϊκά στρώματα, τις αλληλοαναιρούμενες και αξεπέραστες ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες αυτών που μετέχουν σ’ έναν τέτοιο διάλογο, οξύνουν τις υπάρχουσες αντιθέσεις, εντοπίζουν και περιχαρακώνουν τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και δημιουργούν σύγχυση και κλίμα αποσυσπείρωσης στις κατηγορίες του πληθυσμού που πλήττονται από τη σημερινή πολιτική κατάσταση. Έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, ούτε η ενότητα του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου και της Αριστεράς διευκολύνεται, ούτε οι υποκειμενικές συνθήκες για την αγωνιστική συσπείρωση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ επιτυγχάνονται.
Σήμερα, εκείνο που επείγει είναι η άμεση συνεννόηση και ο συντονισμός των πολυδιασπασμένων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του ριζοσπαστικού και εν γένει του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου. Η συνεννόηση και ο συντονισμός θα προκύψει, όχι μέσα από την άμεση άμβλυνση της πολιτικής διαφορετικότητας -πράγμα αδύνατον να συμβεί στις σημερινές συνθήκες, αλλά μέσα από την αγωνιστική σύμπραξη με κατεύθυνση την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μέτρων μνημονίου-τρόικας.
Ας γίνει, λοιπόν, η κόλαση, που ετοίμασε για τα λαϊκά στρώματα η ιθύνουσα τάξη, αιτία να βλαστήσει, μέσα στα σπλάχνα της σημερινής κοινωνίας, η υποκειμενική προϋπόθεση για το «νέο».

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ