Η μεγάλη απάτη της ...τρίτης δόσης!

Η μεγάλη απάτη της ...τρίτης δόσης!

Τεχνητή «αισιοδοξία»!

Παγκόσμια πρω­τοτυπία πρέπει να συνιστά η στάση της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη: να πανηγυρίζει επειδή πήρε με... έξι (!) μήνες καθυστέρηση μια δόση δανείου, έχοντας στο μεταξύ «γδάρει» τον ελληνικό λαό κατ' απαίτηση των δανειστών για να της δώσουν την καθυστερούμενη δόση. Στις 28 Ιουνίου έπρεπε να έχουν δώσει ΕΕ και ΔΝΤ τα 34,3 δισ. ευρώ βάσει της δανειακής σύμβασης. Πριν από τέσσερις μήνες, στις αρχές Σεπτεμβρίου, έπρεπε να έχουν δώσει άλλα 8 δισ. ευρώ και αυτόν τον μήνα έπρεπε να μας έδιναν και την τρίτη δόση - έτσι λέει η σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Έθνος".

Του Γιώργου Δελαστίκ

Έχοντας εμπεδώσει όμως βαθιά την αμερικανική παροιμία «Οι ζητιάνοι δεν διαλέγουν», ο πρωθυπουργός αισθάνεται πανευτυχής που «ξεκόλλησε» τα λεφτά από τους Ευρωπαίους, έστω και έξι μήνες αργότερα.

Άρπαξε 10 δισ. ακόμη από τις ελληνικές τράπεζες η κυβέρνηση Σαμαρά μέσω της επαναγοράς ομολόγων προωθώντας τον γερμανικό στόχο του αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας, αλλά αυτά είναι «ασήμαντες λεπτομέρειες». Δεν επιτρέπεται να αμαυρώνουν τους πρωθυπουργικούς πανηγυρισμούς.

Το κράτος «έφαγε» το... 75% (!) της αξίας των ομολόγων του Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ελληνικές τράπεζες. Μπορεί να μη διακρινόμαστε από κανενός είδους ευαισθησία απέναντι στους τραπεζίτες, αλλά εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να ομολογήσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με τη... «ληστεία του αιώνα» εις βάρος των τραπεζών, με δράστες τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά. Μόνο οι τέσσερις μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι (Εθνική, Eurobank, Alpha Bank, Πειραιώς) έβαλαν στο «κούρεμα» και στην «επαναγορά» ομόλογα συνολικής αξίας 35,65 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση τους «έφαγε» τα... 26,5 δισεκατομμύρια! Ποια συμμορία ληστών έχει κάνει ποτέ τέτοια «μπάζα»; Καμία, ποτέ!

Κυβέρνηση και τραπεζίτες συμφώνησαν βεβαίως να μεταθέσουν στις πλάτες του ελληνικού λαού το σύνολο σχεδόν των ζημιών που υπέστησαν οι τράπεζες, καθώς θα φορτώσουν στο δημόσιο χρέος τα 23,2 δισ. ευρώ που προορίζουν μέχρι στιγμής για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Με τον τρόπο αυτόν οι τράπεζες ως ιδρύματα θα επιβιώσουν. Με δεδομένο όμως ότι αυτά τα 23,2 δισ. ευρώ είναι δάνεια από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ και θα διατεθούν για την αγορά τραπεζικών μετοχών, είναι εξόφθαλμος ο κίνδυνος να χάσουν τις τράπεζες οι Ελληνες τραπεζίτες και μέτοχοι ανά πάσα στιγμή!

Ούτε... 3 (!) δισ. ευρώ δεν άξιζαν συνολικά και οι τέσσερις μαζί προαναφερθέντες τραπεζικοί όμιλοι της Ελλάδας στο χρηματιστήριο την Πέμπτη. Τα 23,2 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης αντιπροσωπεύουν... οκτώ (!) φορές την αξία τους. Θα εκμηδενιστεί δηλαδή η ελληνική συμμετοχή στο κεφάλαιο των ελληνικών τραπεζών! Ετσι θα γίνει το πέρασμά τους υπό ξένο έλεγχο, όποια στιγμή το απαιτήσουν οι Γερμανοί. Με το «κούρεμα», την «επαναγορά» και τη χρηματιστηριακή καταβαράθρωση που επακολούθησε, υπολογίζεται ότι οι κάτοχοι μετοχών ελληνικών τραπεζών έχουν χάσει το 95% του κεφαλαίου τους. Δεύτε τελευταίον ασπασμόν...

Πόνος για τις τράπεζες δεν μας έπιασε. Παρουσιάζουμε όμως την οικτρή τους κατάσταση για να αντιληφθεί ο πολύς κόσμος γιατί αποκλείεται εντελώς να αρχίσουν οι τράπεζες να δίνουν δάνεια στον κάθε πικραμένο επαγγελματο­βιο­τέχνη, ιδιώτη ή μικροεπιχειρηματία, όπως νομίζουν όλοι αυτοί έχοντας χάψει το προπαγανδιστικό παραμύθι της κυβέρνησης. Είναι απύθμενη η αφέλεια που επικρατεί. Οι πάντες νομίζουν ότι τώρα που «πήραμε τη δόση» θα συμμετάσχουν κι οι ίδιοι στο πάρτι... μοιράσματος χρημάτων από τις τράπεζες!

Πού θα πάνε τα λεφτά της δόσης των 34,3 δισ. ευρώ; Αυτό ανακοινώθηκε ήδη: τα 16 δισ. στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα 11,3 δισ. στην επαναγορά του χρέους και τα υπόλοιπα 7 δισ. ευρώ στην κυβέρνηση για να πληρώσει ληξιπρόθεσμα χρέη της. Μέσα στον Δεκέμβρη λήγουν έντοκα γραμμάτια 3,6 δισ. ευρώ και μέσα στον Ιανουάριο άλλα 4 δισ. ευρώ. Αγνωστο πόσα θα πληρωθούν από τα 7 δισεκατομμύρια της δόσης και πόσα θα αντικατασταθούν με άλλα έντοκα.

Ο Σόιμπλε απαιτεί να πληρωθούν κατά προτεραιότητα οι γερμανικές εταιρείες (πρωτίστως φαρμακοβιομηχανίες) στις οποίες χρωστάει η Ελλάδα. Κάτι πρέπει να πληρωθεί στους φαρμακοποιούς από τον ΕΟΠΥΥ, κάτι στους εργολάβους μεγάλων έργων, κάτι για το εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων. Ποιος θα πρωτοπάρει;