Πανελλαδική Συνδιάσκεψη Μετώπου στις 17+18 Δεκέμβρη στην ΑΣΟΕΕ

Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
Μετώπου στις 17+18 Δεκέμβρη στην ΑΣΟΕΕ

H εισήγηση από το συντονιστή
του Μετώπου Αλληλεγγύης & Ανατροπής Τάσο Σταυρόπουλο

Το κλείσιμο των εργασιών της
2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής από τον
Αλέκο Αλαβάνο

Με μεγάλη συμμετοχή και πολλούς
ομιλητές-πάνω από 40- διεξήχθη η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Μετώπου
Αλληλεγγύης και Ανατροπής στις 17-18 Δεκέμβρη στην ΑΣΟΕΕ, με θέμα
την ενότητα της Αριστεράς. Η πλειοψηφία των ομιλητών τόνισε ότι είναι σήμερα
αδήριτη ανάγκη η ενότητα και η κοινή δράση της Αριστεράς, κάτω από μια
μίνιμουμ πλατφόρμα πολιτικών θέσεων, με επίκεντρο τη στάση πληρωμών και την
έξοδο από το ευρώ, ενώ αναφέρθηκαν στις αδυναμίες της Αριστεράς για ενότητα
και κοινή δράση και στις αιτίες για τις οποίες η Αριστερά ήταν ανέτοιμη να
παρουσιάσει μια εναλλακτική λύση στην κρίση. Στη συνδιάσκεψη τοποθετήθηκαν
εκπρόσωποι πολλών οργανώσεων της αριστεράς. (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οργανώσεις που
απαρτίζουν τους δύο συμμαχικούς σχηματισμούς (ΑΚΟΑ, ΑΠΟ, ΔΕΑ, , ΚΟΕ, Κόκκινο,
Οικοσοσιαλιστές, ΚΕΔΑ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΑΚΕΠ, οργάνωση Ξεκίνημα , ομάδα «Νέος
Αγωνιστής» και άλλοι), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι παρεμβάσεις
αγωνιστών από συνδικάτα, κινήματα και πρωτοβουλίες οι οποίοι είχαν προσκληθεί
για να μεταφέρουν στο σώμα τις απόψεις και τις εμπειρίες τους από διάφορους
χώρους δράσης.

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Δείτε πολλά Βίντεο με ομιλίες

Μεταξύ αυτών, οι: Ανδρεάδης Γιάγκος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της Κίνησης “Μαζί ενάντια στη Βαρβαρότητα”

Βαμβακάς Κώστας, πρόεδρος Α ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής

Βουρεκάς Θόδωρος, μέλος της Πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της Ε.Ε.

Γκότσης Ηρακλής, δήμαρχος Ν. Ιωνίας

Καλιαμπάκος Δημήτρης, καθηγητής του ΕΜΠ

Κατερίνης Γιώργος, δημοσιογράφος, μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ

Κατζουράκης Κυριάκος, εικαστικός, ομ. καθηγητής ΑΠΘ – μέλος της Κίνησης “Μαζί ενάντια στη Βαρβαρότητα”

Κεφαλάς Τάσος, μηχανικός, αγωνιστής στα περιβαλλοντικά κινήματα Αττικής

Κοροβέσης Περικλής, συγγραφέας

Κουτσιανάς Πάνος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Αριστερό Σχήμα Ιλίου”

Κρόκος Μανώλης, μέλος διαδικτυακής κοινότητας –Πλατεία Συντάγματος

Κωστής Γιώργος, πρόεδρος της ΒΙΟΖΩ –Πανελλήνιας Ένωσης Καταναλωτών για Ποιοτική Ζωή

Λαζαροπούλου Γιώτα, συνδικαλίστρια στην Εθνοντάτα

Μανιάτης Γιώργος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Αριστερού Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης

Μπαλασόπουλος Θέμις, πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ

Νικολέας Δημήτρης, κινήματα πόλης – Γαλάτσι

Παναγής Χρήστος, μέλος του κινήματος κατά των Διοδίων

Παπαθανασίου Πέτρος, μέλος της ομάδας του Radio Bubble

Πατρικίου Έλενα, σκηνοθέτρια

Πορτάλιου Ελένη, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “Ανοιχτή Πόλη”

Σαραφιανός Δημήτρης, δικηγόρος

Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος, συγγραφέας

Σμυρνιώτης Χάρης, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο ΙΓΜΕ

Σπανούδη Δέσποινα, περιφερειακή σύμβουλος Στερεάς

Σταματόπουλος Αντώνης, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων στο Μετρό

Ταταρίδης Κώστας, μέλος της Επιτροπής Ανέργων Περιστερίου

Τερζάκης Νίκος, γιατρός, συνδικαλιστής, Γ.Ν. Πατησίων

Τρίμμης Δημήτρης, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ

Φραντζής Αλέξανδρος, εργαζόμενος στο Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών, ακτιβιστής Πλατείας Συντάγματος

Χατζόπουλος Στάθης, νομικός, μέλος της Πρωτοβουλίας για ΕΛΕ του ελληνικού δημόσιου χρέους

Την Κυριακή, μετά το τέλος των παρεμβάσεων, έγινε δεκτό με 1 ψήφο κατά και 1 λευκό το κείμενο των θέσεων, το οποίο εμπλουτίστηκε από θετικές προτάσεις των συμμετεχόντων.

Ο Αλέκος Αλαβάνος κλείνοντας τις εργασίες τόνισε μεταξύ άλλων:

«Θα πρέπει να ανοιχτούμε στους προβληματισμούς και τα πειράματα που γίνονται σε κινήματα άλλων χωρών.

Κάποιες επισημάνσεις: Πρώτον. Όσο κι αν κλειδώσεις τα πατζούρια και την εξώπορτα, η κρίση θα μπει μέσα στην αίθουσα. Εδώ, μέσα σε αυτή την αίθουσα, εκφράστηκαν πολλές και διαφορετικές αλήθειες. Η Αριστερά ήταν και είναι ακόμα ένα βίωμα της ζωής μας. Πολλές φορές εκφράζεται ένας πόνος για το χώρο της αριστεράς και πολλές φορές νιώσαμε ακόμα και απογοήτευση. Ας μην ωραιοποιούμε τα πράγματα. Υπήρξε μέσα σε αυτή την αίθουσα συχνά μια επανάληψη μονολόγων. Μέσα στους προβληματισμούς και τις θέσεις μας θα πρέπει να περιλάβουμε την πολιτιστική προσφορά, ελληνική και παγκόσμια, της ιστορίας του αριστερού κινήματος. Θα πρέπει να συνδέσουμε τα μεγάλα επαναστατικά γεγονότα με τον πολιτισμό και την τέχνη, την ιστορική κουλτούρα της αριστεράς.

Δεύτερον. Η πρόσφατη δημοσκοπική αύξηση της Αριστεράς δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και στροφή προς τα αριστερά. Τέτοια στροφή αποτελούν όμως οι μαζικοί αγώνες και οι πλατείες. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στις δημοσκοπήσεις βγαίνει ένα 80% αποδοχής του Παπαδήμου ως πρωθυπουργού και ένα μεγάλο ποσοστό που λέει όχι σε εκλογές, μετά από τα μεγάλα κόλπα που χρησιμοποίησε το πολιτικό σκηνικό, στήνοντας τους παίχτες σε μια σκηνή κουκλοθέατρου.

Το πιο σημαντικό για μας είναι να σταθεί η Αριστερά με ειλικρίνεια απέναντι στο λαό, και να πείσει ότι μπορεί να προσφέρει ένα καλύτερο αύριο, προστασία της ζωής των πολιτών και των εργαζομένων και ότι μπορεί να έχει μια συγκροτημένη λύση για την έξοδο από την κρίση και για την επόμενη μέρα.

Τρίτον.Στην πραγματικότητα είμαστε ένα πειραματικό εργαστήρι όπου καθένας καταθέτει τις δικές του αλήθειες. Δεν θα πρέπει να πολεμάμε ο ένας τον άλλον με τις διαφορετικές σημαίες μας. Μπορεί να υπάρξει σύνθεση απόψεων; Κατά τη γνώμη μου μπορεί, αν συμφωνήσουμε σε ένα γενικό πλαίσιο που θα περιλαμβάνει το θέμα της εθνικής ανεξαρτησίας που θέτουν πολλοί σύντροφοι, όπως και το να δηλώσουμε ότι θέλουμε έναν ενωμένο πλανήτη ελευθερίας. Σήμερα έχουμε έναν πλανήτη κατοχής. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε μια κατάσταση όπου οι αγορές θα υπαγορεύουν τις πολιτικές σε όλο τον πλανήτη και να ελέγχουν τους προϋπολογισμούς των κρατών. Υπάρχει θέμα δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.

Τέταρτον. Σε σχέση με το ευρώ, θα πρέπει να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Μια παύση πληρωμών θα οδηγήσει σε κατάρρευση και αυτό σημαίνει αυτόματα έξοδο από το ευρώ αλλά και από την ίδια την ΕΕ. Είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρόλο που αγαπάω βαθειά την Ευρώπη. Είμαστε ένα κομμάτι της Ευρώπης και θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να κλειστούμε σε ένα εθνικό νόμισμα. Η επιστροφή στη δραχμή θα είναι μια κίνηση άμυνας. Θα πρέπει επίσης να δούμε το θέμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, τα εθνικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν με εθνικοποιήσεις τραπεζών και τη συγκρότηση μιας εθνικής αγοράς.

Πέμπτον. Οι εκλογές είναι πράγματι μια καλή ευκαιρία για την έκφραση των λαϊκών δυνάμεων, αλλά μόνο έτσι θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν. Το Μέτωπο θα μπορούσε κάτω από κάποιες προϋποθέσεις να κατέβει στις εκλογές, αλλά όχι με παζάρια και μέτρημα ψήφων.

Η επαφή μας με τις κοινωνικές δυνάμεις καθώς και η ενίσχυση κάθε πρωτοβουλίας από τα κάτω, είναι προτεραιότητα για μας.

Στο θέμα της ενότητας, λέμε στις άλλες δυνάμεις, απλά να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να συζητήσουμε χωρίς κανένα προαπαιτούμενο. Πρόκειται για μια συνάντηση διαλόγου και τίποτε άλλο.

Σε σχέση με τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ο κίνδυνος να εκπέμψουμε ένα σχιζοφρενικό μήνυμα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνεχείς μετατοπίσεις στις θέσεις του.

Υπάρχει πράγματι ένα πρόβλημα, ότι το Μέτωπο δεν έχει παρουσία στα ΜΜΕ. Θα πρέπει να κινηθούμε εναλλακτικά και να συγκεντρώσουμε όλο το βάρος μας στην ιστοσελίδα.

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα είναι η νεολαία που μου θυμίζει το μύθο των Ατρειδών. Η νέα γενιά έζησε σε ένα ξέφρενο καταναλωτικό παράδεισο και ξαφνικά βρέθηκε μέσα στην κόλαση της τρόϊκας. Τα παιδιά, τα παιδιά μας, πρέπει να έχουν λόγο γι αυτό το δρόμο της επόμενης μέρας. Η Αριστερά πρέπει μόνο να προτείνει συνειδητοποιώντας ότι η νεολαία δεν έχει το δικό μας λόγο.

Τέλος, στο τι μέλλει γενέσθαι από δω και πέρα, νομίζω ότι οι δυνατότητες μιας κλασσικής διαδικασίας και δομής αριστερής οργάνωσης είναι πεπερασμένες. Θα πρέπει να βρούμε διαφορετικούς τρόπους δουλειάς και συγκρότησης, όπως τα δίκτυα. Δεν μπορούμε να είμαστε σαν τις άλλες οργανώσεις. Το εγχείρημά μας είναι να γίνουμε κάτι άλλο, διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης.»

http://www.tometopo.gr/home/index.php?option=com_content&view=article&id=161:201&catid=34:demo-content