ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ

ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (30/9/2012)

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γίνεται κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για την αντιπολιτευτική του τακτική, άλλοι ζητούν να γίνει πιο δυναμική και άλλοι ότι πρέπει να γίνουν πιο ρεαλιστικές οι προτάσεις του στην προοπτική της ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας. Ποια πρέπει να είναι η πολιτική του ενόψει και της μάχης για το νέο πακέτου μαμούθ με τα επώδυνα μετρά για μισθούς, συντάξεις και επιδόματα και τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

AΠΑΝΤΗΣΗ: Ο μεγαλύτερος «ρεαλισμός» στην εποχή μας είναι αγώνας και ο σχεδιασμός για μια μεγάλη και σύγχρονη προοδευτική και σοσιαλιστική ανατροπή και όχι η οπισθοχώρηση και η συντηρητική διολίσθηση στις πιέσεις ενός χρεοκοπημένου αστικού και μιντιακού κατεστημένου και του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιδοθεί σε μια νέα ουσιαστική αναβαθμισμένη και δυναμική αντιπολίτευση αποσαφηνίζοντας με τόλμη και ριζοσπαστισμό τα κομβικά σημεία της εναλλακτικής προοδευτικής απάντησης στη κρίση. Κεντρικό μέτωπό μας αυτή την περίοδο είναι ο αγώνας για να μην περάσει το μνημονιακό πακέτο, πράγμα που είναι η μητέρα των μαχών για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά!

Παναγιώτης Λαφαζάνης

ΕΡΩΤΗΣΗ:Εκτιμάς ότι κατά την ψηφοφορία στη Βουλή για τα νέα μετρά θα υπάρξουν ρωγμές στην κυβερνητική πλευρά; Πώς κρίνεις την διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα και την εσωτερική διαπραγμάτευση μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών π[ου στηρίζουν την κυβέρνηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή μάλλον θα εμφανίσει διαρροές, μπορεί και μεγάλες ρωγμές αν θέσει για ψήφιση το μνημονιακό πακέτο στη Βουλή. Το βέβαιον, όμως, είναι ότι, ανεξάρτητα από την έκβαση της ψηφοφορίας στη Βουλή, το μνημονιακό πακέτο των 13,5 δισ. θα πέσει στο κενό και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Θα σαρωθεί πολύ γρήγορα από τα μεγάλα αγωνιστικά κύματα των εργατικών και λαϊκών αντιδράσεων και από τις σεισμικές πολιτικές εξελίξεις που έρχονται!

ΕΡΩΤΗΣΗ:Η «λίστα» του ΣΔΟΕ τι σημαίνει για σας και τι πρέπει να γίνει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Δεν ξέρω αν υπάρχει «λίστα» και εφ' όσον υπάρχει ποιοι την κατασκεύασαν και τι περιέχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για να χυθεί παντού άπλετο φως. Αυτά, όμως, που ζούμε αυτήν την περίοδο είναι βρώμικα παιχνίδια και βαθύτατα νοσηρές και αποπνικτικές καταστάσεις ενός συστήματος που σαπίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί από το νοσηρό κλίμα σκανδάλων και σκανδαλολογίας. Το πρόβλημα για τη χώρα ήταν οι ασκούμενες νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές επιλογές και ειδικότερα τώρα τα μνημόνια. Αυτά πρέπει πρώτα απ' όλα και κυρίως να ανατρέψουμε για να αλλάξουμε πραγματικά σελίδα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:Με αφορμή τη συνάντηση με τον Ράινχεμπαχ ξεκίνησε μια συζήτηση για αποκατάσταση των σχέσεων με θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιά είναι η δική σου θέση στο θέμα αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θεωρώ ότι η συνάντηση με τον Ράιχενμπαχ ήταν στο ελάχιστο χρήσιμη και πολύ περισσότερο αναγκαία. Δε νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται κάποια αναγνώριση από τους μανδαρίνους και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και σε κάθε περίπτωση δε νομίζω ότι θα πρέπει να κάνουμε κάποιες ειδικές «αβαρίες» για να αποκαταστήσουμε «φυσιολογικές σχέσεις» με όλους αυτούς τους δοτούς γραφειοκράτες που έχουν φέρει την Ευρώπη στο χείλος του γκρεμού και τη χώρα μας στην απελπισία και σε καθεστώς «μπανανίας».

ΕΡΩΤΗΣΗ:Πολλές φορές η κριτική που ασκείται από τους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΠ είναι ότι στο εσωτερικό του υπάρχουν αντικρουόμενες αντιλήψεις για την Ευρώπη και το ευρώ. Πρέπει να αλλάξει ριζικά η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για το ευρώ; Μπορεί ή όχι να τεθεί θέμα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη ή αυτό το θέμα υπερβαίνει την συγκυρία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για το ΣΥΡΙΖΑ η διαφορετικότητα των απόψεων, ακόμα και σε κρίσιμα θέματα όπως του ευρώ και της ΕΕ, συνιστά πλούτο και δύναμη και όχι μειονέκτημα και αναπηρία, όπως θέλουν οι αντίπαλοί μας. Η σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά είτε θα αναπτύσσει με τόλμη και χωρίς αναστολές μια κουλτούρα ανοικτής διαφορετικότητας και ταυτόχρονα σεβασμού της πλειοψηφίας είτε θα αποτύχει οικτρά να αλλάξει την κοινωνία, όπως απέτυχαν παλιά «μονολιθικά» σοσιαλιστικά πειράματα. Μια νέα αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει μέσα από την διαφορετικότητα και όχι μέσα από την ισοπέδωση και την τεχνητή ομοιομορφία.
Από κει και πέρα, το πιο κρίσιμο θέμα για το ΣΥΡΙΖΑ είναι να σπάσει τις απαγορευμένες ζώνες επιλογών και συζητήσεων και τους μονόδρομους που έχει επιβάλει το σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτό πρέπει να δηλώνει ευθέως και σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία ότι η αντιμνημονιακή προοδευτική επιλογή του είναι απολύτως αδιαπραγμάτευτη και δεν πρόκειται να τεθεί υπό αίρεση κάτω από τους εκβιασμούς των τροϊκανών δόσεων. Η χώρα αυτή μπορεί να έχει μέλλον με ότι αυτό συνεπάγεται και χωρίς την εκβιαστική τροϊκανή χρηματοδότηση. Η Αριστερά δεν μπορεί, άλλωστε, να έχει αυταπάτες ότι με τα δανεικά της τρόικας θα κάνει την προοδευτική και σοσιαλιστική αλλαγή στην Ελλάδα. Όπως δε μπορεί να έχει την παραμικρή αυταπάτη ότι μπορεί να αποπληρωθεί αυτό το άδικο και δυσβάσταχτο ταξικό χρέος, χωρίς να εξοντωθεί ο ελληνικός λαός.

ΕΡΩΤΗΣΗ:Ενόψει της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΠ έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τη φυσιογνωμία του νέου κόμματος. Ποιά πρέπει να είναι τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και η στρατηγική του στόχευση; Μιλάς για δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, τι σημαίνει αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Θέλουμε την κυβέρνηση. Αλλά όχι την κυβέρνηση για την κυβέρνηση. Θέλουμε μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα αλλάξει ριζικά την πορεία της χώρας και όχι φυσικά για να ξοφλήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια τους πιστωτές. Αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρόκειται να προκύψει με το συνήθη τρόπο που οι αστικές αντιπολιτεύσεις γίνονταν κυβέρνηση, δηλαδή με την συνεχή συντηρητική αναδίπλωση για την εκπόρθηση του «μεσαίου» χώρου. Μια αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ολέθρια για τον ίδιο, την Αριστερά, την κυβερνητική προοπτική και κυρίως τον τόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα χρειάζεται τώρα ένα δεύτερο κύμα πολικής, προγραμματικής και κινηματικής ριζοσπαστικοποίησης με όρους κοινωνίας και προβλημάτων. Αυτό σημαίνει μια πολύ πιο ουσιαστική και πολύ πιο αντισυστημική αντιπολίτευση, ένα πολύ πιο σαφές, πιο συνεκτικό και συγκρουσιακό πρόγραμμα, μια πολύ μεγαλύτερη γείωση στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους και ένα πολύ πιο ουσιαστικό προσανατολισμό στην ανάπτυξη των ταξικών και κοινωνικών αγώνων. Για να τα πετύχει αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ δεν πρέπει να μεταλλαχθεί σε ένα ρευστό, άμορφο και ασπόνδυλο μόρφωμα με ασαφή ιδεολογικοπολιτικά όρια αλλά να καταστεί ένα ριζοσπαστικό δημοκρατικό κόμμα κοινωνικού μετασχηματισμού και γνήσιας στράτευσης με σαφείς αριστερές ιδεολογικές πολιτικές και οργανωτικές αρχές, ικανό να διευθύνει μια πορεία κοινωνικού μετασχηματισμού και συγκρότησης ενός συμμαχικού κοινωνικού μπλοκ μεγάλης πλειοψηφίας, υπό την ηγεμονία του εργατικού κινήματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ:Ποιά πρέπει να είναι η πολιτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο κοινωνικό και το πολιτικό πεδίο; Είναι όντως "ανάδελφο" κόμμα, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι από τους αντιπάλους του, και κατά συνέπεια δυσκολεύεται να συνάψει συμμαχίες; Ποιές συμμαχίες, με ποιους χώρους μπορεί να συνάψει όταν ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣYΑ, Οικολόγοι δεν είναι θετικοί, ενώ η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ επέλεξε άλλο στρατόπεδο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Η υπόθεση της κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης της Αριστεράς δεν πρέπει να είναι για το ΣΥΡΙΖΑ μια σημαία ευκαιρίας, ούτε πρέπει να τη βλέπουμε με τους παραμορφωτικούς φακούς των εκλογικών ποσοστών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε τραγικό λάθος αν αναπαρήγαγε, με οποιαδήποτε μορφή, τα χρεοκοπημένα δόγματα της αυτοδυναμίας που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα θα έλεγα η υπόθεση της αριστερής συμπαράταξης γίνεται πολύ πιο επίκαιρη, πολύ πιο αναγκαία και πολύ πιο κρίσιμη για τις εξελίξεις και πρώτα απ' όλα μια συμπαράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και άλλες μικρότερες δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας. Προς αυτή την κατεύθυνση ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει, παρά την στάση των άλλων ηγεσιών, να αναλάβει άμεσα μια τολμηρή πρωτοβουλία διαλόγου και να προτείνει γι' αυτό ένα ελάχιστο κοινό και συνεκτικό προγραμματικό πεδίο πάνω στο οποίο, με αμοιβαίες μετατοπίσεις, θα μπορούσαν να συναντηθούν όλες οι δυνάμει της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Χωρίς τη στρατηγική συνεργασία της Αριστεράς, Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν προσέξει, μπορεί να πολιορκηθεί άσχημα από «ορφανές» πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, που μόνο στόχο θα έχουν την κυβερνητική εξουσία και τη νομή των όποιων λαφύρων της!