Η Ελλάδα που βογκά πήγε … ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι λεφτάδες έκαναν κατάθεση κυρίως στην ΝΔ…

Η Ελλάδα που βογκά πήγε … ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι λεφτάδες έκαναν κατάθεση κυρίως στην ΝΔ…

Εντάξει, μην πάρετε μανιχαϊστικά τον τίτλο, αλλά η κύρια τάση είναι αυτή. Αυτή είναι και η συνολική αίσθηση, αλλά και τα ευρήματα από τις σχετικές δημοσκοπήσεις που αναλύονται από τις αντίστοιχες εταιρείες. Γνωρίζουμε βεβαίως ότι έχουμε μετακινήσεις ψηφοφόρων απ’ όλους σε όλους, αλλά αυτά που θα σημειώσουμε αφορούν τις κύριες τάσεις. Δεν θάθελα σ’ αυτή την ανάρτηση να βάλω συνειδητά ειδική θεολογική γλώσσα. Θα βάλω την «καθομιλούμενη» πολιτική γλώσσα σε μαθηματική έκδοση.

Το Μανιτάρι του Βουνού

Κουβέλης: Αριστερός μαϊντανός

Αξίζει να σημειωθεί η συνεχιζόμενη τάση αύξησης της αποχής που εκφράζεται με 260.889 λιγότερους ψηφοφόρους και 2,63%. Αντίθετα, απ’ όσους προσήλθαν είχαμε μείωση τόσο στα άκυρα κατά 80.612 και 1,22%, όσο και στα λευκά κατά 10.708 και 0,15%!

Πέρα από το γεγονός της πρωτοφανούς διεθνούς τρομοκρατίας και του εσωτερικού φόβου που περιχύθηκε μέσω των διεφθαρμένων και διαπλεκόμενων ΜΜΕ σε συνταξιούχους, νοικοκυρές και αγροτικό πληθυσμό (όπως απεδείχθη από τα ευρήματα), σημαντικό ρόλο για την δημιουργία (ασταθούς βεβαίως) κυβέρνησης παίζει το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που αυτή τη φορά έδωσε πραγματικό με αναγωγή - bonous στην (1^η) ΝΔ 40 βουλευτές (129-89). Ταυτόχρονα συνέθλιψε με το πλαφόν του 3% όσες πιθανότητες υπήρχαν σε κάποια μικρά κόμματα να το περάσουν και να μπουν στη Βουλή ή να κρατήσουν τις πραγματικές τους δυνάμεις, εξαιρουμένου του ΚΚΕ.

Όμως ο λαός βρήκε διέξοδο στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, ανεξάρτητα από πιθανές αυταπάτες, ρεφορμισμούς, άγνοια κινδύνου και ιδιοτέλειες. Όπως δεν υπάρχει «άγιος λαός» δεν υπάρχει και «χύδην» λαός. Ο λαός είναι και από τα δύο, όπως πολύ ωραία επεσήμανε ένας φίλος και αδελφός στα σχόλιά του στην ακριβώς προηγούμενη προεκλογική μου ανάρτηση. Όμως: Ο λαός που δεν φοβήθηκε, ο λαός που ζήτησε την ελπίδα, ο λαός που δεν είχε δεσμεύσεις, λαός που είναι άνεργος, η νεολαία που οραματίζεται, ο λαός που έχει παιδιά, ο λαός που δεν έχει … καταθέσεις, ο λαός που δεν είναι ενταγμένος απόλυτα, ο λαός που δεν παίζει παιχνίδια, νικήθηκε από το παλιό. Μαζί με τα νέα δεινά που σχεδιάζονται, τώρα ο λαός μπορεί να κάνει μια σειρά ακόμα βήματα. Γι αυτά ας συζητήσουμε από αύριο-μεθαύριο. Σήμερα να πούμε πως στην Ελλάδα είμαστε 50-50. Όλα είναι ανοικτά. Και άναψε ένα φως στην Ανατολική πολύπαθη Μεσόγειο, ένα φως στα Βαλκάνια, ένα φως στην Ευρώπη…

Το παλιό, αμιγές «μνημονιακό» «Μαύρο Μέτωπο» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) αύξησε κατά 13 τις έδρες του σε σχέση τις εκλογές της 6 Μάη (129+33=162, από 108+41=149). Απορρόφησε στελέχη του αμιγούς νεοφιλελεύθερου χώρου (Ντόρα κλπ) και ποσοστό περ. 5% από τις εκλογές της 6 Μάη (2,56+2,15+1,80-1,59=4,92%). Παράλληλα απορρόφησε τα ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερα στελέχη του ΛΑΟΣ και το μισό περ. ποσοστό του ΛΑΟΣ (2,90-1,58=1,32). Πως έγινε τελικά αυτό;

***********

Οι άξονες και τα διλλήματα που κυρίως λειτούργησαν ήταν τέσσερις: α) Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, που ήταν κυρίαρχο σε όλα τα κόμματα πλην ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-«Δημιουργία Ξανά», τα οποία είχαν βάλει το επίχρισμα της σχεδόν δήθεν «αναδιαπραγμάτευσης». β) Ευρώ ή ζωή & χώρα που λειτούργησε κυρίως σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-«Δημιουργία Ξανά». γ) Δεξιά-κέντρο-αριστερά, που εκφράζει κυρίως το επίπεδο της ταξικής συνείδησης είχαμε σαφείς αλλαγές. δ) Κυβέρνηση ή μη: Το πιο αστείο απ’ όλα….

Ι) «Δεξιά Γειτονιά». Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι ΝΔ, ΛΑΟΣ, «Ανεξάρτητοι Έλληνες», «Χρυσή Αυγή» πήραν συνολικά κοντά στο διαχρονικό ανώφλι της μεταπολίτευσης (45,67) και στις προηγούμενες εκλογές αυτά μαζί με το κόμμα–κομήτη της Ντόρας βρέθηκαν στο 41,89%, δείχνει ποιο ήταν και το ποσοστό φόβου και συντηρικοποίησης που μετακινήθηκε κυρίως από «κεντρώους» ψηφοφόρους: 3,78%. Προσέξτε ποια ήταν η διαφορά των δυο πρώτων κομμάτων: 29,66–26,77=2,77%!!! Μπορούμε επομένως να κατανοήσουμε επομένως γιατί έγιναν οι εξωτερικοί εκβιασμοί και η επαναφορά από τους «Α. Σαμαρά & Ι. Μιχελάκη» εμφυλιοπολεμικών και παλαιοκομματικών προεκλογικών πρακτικών. Και είχαν κυβερνητικό αποτέλεσμα!

Όμως: Στις εκλογές της 6 Μάη διέθετε 162 έδρες (108+33+21) ενώ τώρα έχει μια μικρή αύξηση σε 167 (129+20+18). Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι το δεξιό, αλλά σαφώς αντιμνημονιακό κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» έχασε 13 έδρες που πήρε το «μαύρο Μέτωπο» ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (από 33 σε 20)! 3 έδρες έχασε και το δήθεν εθνικιστικό, αλλά πραγματικά νεοφασιστικό με νεοναζιστική ιδεολογία κόμμα (; ) της «Χρυσής Αυγής» με σταθερό σχεδόν ποσοστό (18 από 21)…..

Το ΛΑΟΣ του Γ. Καραντζαφέρη συνετρίβη διότι βρέθηκε τόσο στις «καθαρές» μυλόπετρες της μνημονιακής και κυβερνητικής ΝΔ, της φασιστικής δήθεν «αντιμνημονιακής» Χρ. Αυγής και του μη κυβερνητικού αμιγώς αντιμνημνονιακού μορφώματος του Πάνου Καμμένου. Όσο και στην διπλή στελεχιακή «προδοσία» προς την ΝΔ. Πλήρωσε τον ειδικό και μη καθαρό ρόλο του στην μνημονιακή περίοδο. Πήρε μόλις 1,58% (έναντι του 2,90) και έχασε 86.368 ψηφοφόρους του (183.467-97.099) δηλ. κάτι λιγότερο από 1 στους 2.

Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» του Πάνου Καμμένου κράτησαν τίμια και καθαρή στάση (για τις απόψεις τους, την οποία φαίνεται ότι τηρούν και μετά τις εκλογές. Η αλήθεια είναι ότι έχουν την μεγάλη αντίφαση μεταξύ της αντιμνημονιακής στάσης με κύρια αιχμή την άλωση της εθνικής ανεξαρτησίας και της καπιταλιστικής αποδοχής σε ότι αφορά εργασιακά και δημόσια αγαθά. Παρ’ όλα αυτά άντεξαν στην 4^η θέση και την πολλαπλή πίεση που στο χώρο της δεξιάς όσο και του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικούσε την πρωτιά και την πιθανή ανοχή του. Πήραν 7,511 και έχασαν όμως 208.501 φίλους του (670.957-462.456). Έχασαν δηλαδή περίπου 1 στους 3 ψηφοφόρους τους. Η στάση τους στη Βουλή θα δείξει που θα κατασταλάξει στο τέλος και τι πορεία θα ακολουθήσει. Εκτιμώ ότι μικρό μέρος των οπαδών του έχουν κινηματική δράση.

Η «Χρυσή Αυγή» του Ν. Μιχαλολιάκου, που εμφανίστηκε στις εκλογές του 1996 πήρε 4.487 ψήφους και 0,07% δεν φαίνεται να συμμετέχει φανερά στις εκλογές του 2000, όπου κατέρχεται ο πατέρας Κ. Πλεύρης και παίρνει 12.15 ψ. και 0,18% με την «Πρώτη Γραμμή». Ομοίως και στις εκλογές του 2004 όπου εμφανίζεται ο Μ. Βορίδης με την «Ελληνική Γραμμή» και παίρνει μόλις 6.751 ψ. και 0,09% ενώ το ΛΑΟΣ του Γ. Καραντζαφέρης αποσπά 162.151 ψ. και 2,19% και συνεχή ανοδική πορεία μέχρι τις φετινές διπλές εκλογές. Το Σεπτέμβρη του 2007 σκάει μύτη η παγκόσμια κρίση στις ΗΠΑ, η Χ. Α. δεν συμμετέχει στις εκλογές, ενώ το ΛΑΟΣ μπαίνει πανηγυρικά στη Βουλή με 3.80 % και 271.809 ψηφοφόρους!

Τι κάνει η «Χρυσή Αυγή» όλα αυτά τα χρόνια; Δουλεύει με σχέδιο σε όλα τα επίπεδα και στα «κιλά» της. Και όταν έχουμε μπει στην κρίση το φασιστικό-νεοναζιστικό κόμμα του κεφαλαίου σκάει μύτη στις εκλογές του Οκτώβρη του 2009 και παίρνει ένα «ανησυχητικό» αποτέλεσμα: 0,29% και 19.624 ψήφους. Ποιοι όμως ανησύχησαν; Πολιτικά κυρίως η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ο σοβαρός αναρχικός χώρος, ο χώρος του Άρδην του Γ. Καραμπελιά, η Χρ. Δημοκρατία του Μ. Μηλιαράκη και αντιπαγανιστικές ορθόδοξες ομάδες στο διαδίκτυο που γνώριζαν. Ποιοι όμως τους έλαβαν υπόψιν πλην αυτών και όσους βόλευε από το καθεστώς που ετοιμαζόταν για την μεγάλη επίθεση; Κανείς!!! Και τώρα πιάστηκαν εξ απίνης!!!

Τα εκλογικά και λοιπά γεγονότα είναι σε πολλούς γνωστά. Το ΚΚΕ που είχε δυνάμεις στα λαϊκά στρώματα κοιτούσε σχεδόν μόνο το μαντρί του. Η αντικαπιταλιστική αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ (πολύ δε περισσότερο ο σοβαρός αναρχικός χώρος) δεν είχαν τα θεωρητικά εργαλεία ακόμα για την αντιμετώπιση του φαινόμενου, αφού δεν έχουν λύσει ακόμα και πλήρως τη χρησιμότητα των «εθνικών» κρατών σε περίοδο καπιταλιστικών παηκοσμιοποιητικών ολοκληρώσεων οι μεν και τη σχέση κεφαλαίου-κράτους οι δε. Ο δημοκρατικός πατριωτικός χώρος έπασχε σε μια σειρά θεωρητικών εργαλείων και το αυγό του φιδιού βγήκε ως κροκόδειλος. Μπαίνει ως παίχτης στη Βουλή, απλώνεται ως «συμμορίες» στις γειτονιές. Γι’ αυτό στις 7 Μάη γράψαμε εδώ στο ΜτΒ: Μετά τις εκλογές: «Καρότο, μαστίγιο» και «Χρυσή Αυγή» ή ανοίγουμε δρόμο;

Σύμβολο: Στη Δημοτική ενότητα των Καλαβρύτων «έπεσε» μεν λίγο στο 5,77% με 262 ψήφους, ενώ σε όλο το Δήμο Καλαβρύτων (παλιά επαρχία Καλαβρύτων) πήρε μ.ό. 6,19 (586 ψ.). Θυμίζουμε ότι στον όλο Δήμο στις 6 Μάη πήρε 6,44% και 635 ψήφους. Δηλαδή μείωση μόλις 0,25% και 49 ψήφους…

ΙΙ) Το «κέντρο»: ΠΑΣΟΚ-Δημιουργία Ξανά – ΔΗΜΑΡ – «Οικολόγοι Πράσινοι», που ουσιαστικό πρόκειται για εναπομείνασες τάσεις του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού, πέρα από ονόματα και προθέσεις, συρρικνώθηκαν στο 20,01%, που θυμίζει το επίπεδο της Ένωσης Κέντρου-Νέων Δυνάμεων στις εκλογές του 1974. Εάν λάβουμε υπόψιν ότι τα αντίστοιχα κόμματα στις 6 Μάη είχαν 26,17% και ότι υπήρχε άλλο ένα 4,44% (Ντόρα, Κοιν. Συμφωνία, ΟΧΙ), το μέλλον του είναι τουλάχιστον επισφαλές.

Το ΠΑΣΟΚ των Β. Βενιζέλου και ΓΑΠ παγιώθηκε προς το παρόν με κάποια πτώση χάνοντας 8 έδρες (33 από 41) στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ 1974, αλλά με το «ψυχή, μυαλό και κορμί» στο αντίθετό του από τότε, σχεδόν σε κώμα. Αλιώτικα ιδωμένο άγγιξε το ποσοστό της γηρασμένης Ένωσης Κέντρου του 1977 (11,95%)., που στις επόμενες εκλογές εξηφανίστηκε (0,40%)!!!

Από την άλλη η ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη και των Σημιτικών έχασε 2 έδρες (17 από 19) σταθεροποιώντας το ποσοστό της, αλλά δείχνει να αντέχει. Εκφράζει παρόμοια συμφέροντα στο επίπεδο τουλάχιστον της ακραίας κοσμοπολίτικης και εμπορευματικής διανόησης (θυμηθείτε τους πρόθυμους στα ΑΕΙ και την ΠΟΣΔΕΠ), γι’ αυτό δεν αποκλείεται να τους δούμε κάποια στιγμή «δυο σε ένα»….

Οι εναπομείναντες «Οικολόγοι Πράσινοι» συνθλίφτηκαν περισσότερο απ’ όλους. Παρά τις ενδιαφέρουσες απόψεις για το Περιβάλλον και την Πράσινη εργασία, φάνηκαν ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν όλα τα διλλήματα που έπεσαν στο τραπέζι: Μνημνόνιο-αντιμνημόνιο, Ευρώ ή Ζωή, ΕΕ ή Εθνικό – κράτος, Κυβέρνηση με ΣΥΡΙΖα ή με ΝΔ… Παράλληλα οι Ευρωπαίοι Οικολόγοι με επικεφαλής τον Κον Μπετίτ συμμετείχαν στους εκβιασμούς από την ΕΕ… Απέσπασαν μόλις 0,88% ενώ είχαν αγγίξει το πλαφόν στις 6 Μάη (2,92%) και έχασαν 131.009 φίλους τους (185.410-54.401). Δηλαδή έχασαν 7 στους 10!!!

Οι εναπομείνατες της «Δημιουργία Ξανά» στα δικά μου μάτια φαντάζουν κάτι σαν την «Χρυσή Αυγή» , αλλά από την ανάποδη και το ίδιο επίκδυνοι. Ευτυχώς παρα την πολλπλή του συνένωση (Τζήμερος, Μάνος, Βαλιανάτος, στελέχη Ντόρας) δεν κατάφεραν ούτε να μπουν στη Βουλή, ούτε καν να περάσουν το προηγούμενο ποσοτό του Τζήμερου: Κατέβηκαν στο 1,59% αποσπώντας λεφτάδες κυρίως 98.063 φίλους τους. Παρ’ ότι αυτοί είναι «κυριλέ» και δεν «δέρνουν» μετανάστες, γυναίκες και αδύναμους έχουν τις δικές τους ενδοκαπιταλίστικές ομάδες κρούσης. Χρειάζονται ειδική επεξεργασία από το λαϊκό κίνημα.

ΙΙΙ) Η πολυποίκιλη Αριστερά: Τα πράγματα εδώ είχαν ριζικές ανατροπές. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για τεκτονικό σεισμό, που δεν γνωρίζω ακόμα εάν είναι ο .. κύριος ή προσεισμός. Το σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσει ακολουθία πολλών μετασεισμών. Ας δούμε προηγουμένως την εκτός ΣΥΡΙΖΑ αριστερά.

Το ΚΚΕ έπαθε εκλογική συντριβή, αφού έχασε από τις 6 Μάη κάτι λιγότερο από τους μισούς ψηφοφόρους του (536.072-277.179=258.893) και ποσοστό σχεδόν 4% (8,48-4,50). Έφτασε σε ιστορικό χαμηλό σε όλη τν μεταπολίτευση με το προχθεσινό 4,50%. Να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 1993 και μετά την αποχώρηση από τον τότε ενιαίο ΣΥΝ με επικεφαλής για 1^η φορά την «σκληρή» Αλέκα Παπαρήγα ξεκίνησε με το 4,54%, πέρασε το 1996 στο 5,61%, κατόπιν παγιώθηκε εκεί 5,52% (2000) και 5,90% (2004). Είχε μια προμνημονιακή άνοδο περί το 2,5% – 8,15% το 2007 και 7,84% (2009) – που πιθανά το «κοίμισε». Έφτασε στο 8,48% στις 6 Μάη 2012 με ελάχιστη συγκομιδή, περ. 18.300 ψηφοφόρων, όταν αποσυντίθετο το ΠΑΣΟΚ και χτυπιόταν η ΝΔ, αλλά πια ήταν αργά. Δεν είχε ζωντανό μεταβατικό πρόγραμμα και πήγε στο εκλογικό του ναδίρ. Ψηφίστηκε μόνο από τα μέλη και τους σταθερούς οπαδούς του. Επομένως είναι βέβαιο ότι ο «Περισσός» βράζει, στις ΚΟ μπορεί να ανοίξουν «οι ασκοί του Αιόλου» και να έχουμε αλλαγές είτε εικονικού, είτε πραγματικού επιπέδου.

Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά εκφράστηκε από δυο διαχρονικά ρεύματα που επίσης συνετρίβησαν εκλογικά και ένα φρέσκο «αντιμνημονιακό», που απλά «έκανε» διαμαρτυρία και καπηλεία («Δεν Πληρώνω»).

Το 1^ο είναι το «αντικαπιταλιστικό» μέτωπο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ανέβηκε πρόσφατα στο 2% (στις Περιφερειακές εκλογές) κατεβαίνοντας σε 11 από τις 13 περιφέρειες, πήρε 1,19% στις 6 Μάη πανελλαδικά και έπεσε προχθές στο 0,33% χάνοντας 55.039 δυναμικούς ψηφοφόρους (75.428-20389), δηλαδή 3 στους 4!!! Λίγο παραπάνω από τους Οικολόγους Πράσινους…

Όμοια το «αντιϊμπεριαλιστικό» μέτωπο ΜΛ ΚΚΕ-ΚΚΕ μλ πήρε μόλις 0,12% και έχασε 8.385 (16.033-7.648) δηλαδή 1 στους 2.

Το άκρως διεθνιστικό-εργατικό ΕΕΚ δεν κατέβηκε πάλι. Είχε αποσπάσει στις 6 Μάη 6.098 με 0,1%.

Το «Δεν πληρώνω» που αποτελεί μια από τις κινηματικές ομάδες στο ζήτημα της αντίστασης πήρε το αξιοπρεπές 0,39% από 0,88% στις 6 Μάη και έχασε 21.941 δηλ. περ. 1 στους 2.

*******

Ερωτήματα: Η αριστερά και οι Οικολόγοι που συντρίφτηκαν μπορούν να δικαιολογηθούν μόνο από το «καλπονοθευτικό» εκλογικό σύστημα; Προφανώς όχι γιατί το ΚΚΕ δεν είχε τέτοιο πρόβλημα. Οι αυταπάτες τότε είναι η αιτία; Για μένα αποτελεί διπλή και αστεία δικαιολογία, ειδικά για την αριστερά. Ο Καμένος γιατί άντεξε; Μόνο επειδή στήθηκε από πρωην βουλευτές; Η μη κοινοβουλευτική μέχρι προχθές Χρυσή Αυγή αποδεικνύει ότι αυτό είναι απλά μια ανάποδη αυταπάτη.

Υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι. Γιατί π.χ. δεν άνοιξαν το τοπίο σε όλα τα ζητήματα στην επίθεση του καπιταλισμού ή τι ετοιμάζει το μνημονιακό μαύρο Μέτωπο μετα την αποτυχία του 2^ου Μνημονίου, όπως αναλύουν π.χ. 10+1 εδώ; Γιατι δεν δημιούργησαν πέρα από τον εαυτό τους πλατύ Μέτωπο που π.χ. το 1,19% να είναι 3,5% και να είναι βασικοί παίχτες; Και εάν δεν τα κατάφεραν ήταν καλύτερα να συντριβούν από το να απέχουν στις 2^ες εκλογές όπως έκαναν έξυπνα το ΕΕΚ, το ΕΠΑΜ ή η Κοινωνική Συμμαχία; Δεν μπορεί πάντα να «φταίει ο γυαλός». Μπορεί να «αρμενίζουμε στραβά»…

Συμπέρασμα: Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές το ελληνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, λέει ο Γιούνκερ

ΥΓ: Κάποιοι «άσπονδοι» και μη φίλοι μου σε λίστες ή στην πραγματική ζωή με κατηγορούν ότι όψιμα στήριξα το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ του έκανα κριτική. Δηλαδή όταν κάνεις κριτική είσαι πάντα απέναντι; Αυτός του οποίου του κάνεις κριτική δεν αλλάζει; Παρ’ όλα αυτά:

α) Ξαναγράφω ότι είμαι οργανωτικά-πολιτικά ανένταχτος από το 1985, παρά την ετοιμότητά μου να στηρίξω πιο στενά εάν κάτι θεωρήσω ότι με εκφράζει ή είναι αναγκαίο και ικανό.

β) Ξανασημειώνω ότι από τις αρχές του 2010 ομιλώ για ευρύτατο δημοκρατικό μέτωπο που να ξεκινά από δημοκρατικούς αντιμνημονιακούς δεξιούς που να φτάνει μέχρι τους αυτόνομους και αντικαπιταλιστές. Όμως αυτό δεν δημιουργήθηκε, ούτε πέτυχαν σε σημαντικό βαθμό άλλα πειράματα (Μέτωπο ΑΑ, Σπίθα, ΕΠΑΜ, κλπ). Το ρόλο αυτό τον πέτυχε σε ένα ενδιάμεσο βαθμό κυρίως ο Αλέξης Τσίπρας. Το αν θα παίξει τον ιστορικό του ρόλο δεν εξαρτάται μόνο απ’ αυτόν….

γ) Δημοσιοποιώ, για πρώτη φορά από το 2010, ότι τότε στις Περιφερειακές εκλογές ψήφισα και τις δυο φορές ΑΚΥΡΟ. Η σπέκουλα, φανερή και μη, εδώ και εκεί, κάποτε πρέπει να σταματήσει.

********

Χρειαζόμαστε σοβαρότητα, εμβάθυνση, ακούσματα, σύνθεση… Εκτός από την Τρόικα έχουμε τώρα απέναντι και την Χρυσή Αυγή….

Και «ο νοών νοείτω»… Καλές υπομονές, καλοί αγώνες!!!

http://manitaritoubounou.wordpress.com/2012/06/19/vogita-syriza-euro-nd-klp/