Ο καημός της Ρωμιοσύνης και τα συνθήματα στην πλατεία Συντάγματος

Για τον καημό της Ρωμιοσύνης…και τα συνθήματα στην πλατεία Συντάγματος

Παρέμβαση σε ομάδες της πλατείας Συντάγματος

…Και αν όπως λέμε - και πολύ σωστά - η
χούντα δεν τελείωσε το 73, αν υπάρχουν υπόλοιπα τότε ο καθαρός λογαριασμός για
τους καθαρούς φίλους είναι ένας. Να δώσουμε την ελπίδα στον κόσμο που μας
ακολούθησε. Να δώσουμε την πρόταση, πρόταση εξουσίας. Μόνοι μας δεν μπορούμε.
Όλοι μαζί να ενώσουμε μαχητικά όλα
τα ρυάκια σε ένα πλατύ ορμητικό ποτάμι.
Xωρίς αποκλεισμούς και ναρκισσιστικές
διαταραχές. Να αντιμετωπίσουμε όσους με αλαζονεία και αυστηρούς υπολογισμούς
μας σπρώχνουν στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Ερείπια αφήνουν. Η ανοικοδόμηση
ανήκει σε μας και τα παιδιά μας. Αυτός είναι ο δικός μας λογαριασμός. Η γραμμή
είναι μία. ΝΑ ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ τον
αγώνα. NA ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ.

Καλιντεράκης Γιάννης (Συνεργάτης του Πολιτικού Καφενείου)

Για τον
καημό της Ρωμιοσύνης…και τα συνθήματα στην πλατεία Συντάγματος

Κρίσιμη η κατάσταση για το παρόν και το
μέλλον, του λαού και του τόπου μας.

Όλα τα γεγονότα, οι ενέργειες και οι
πρακτικές των κυρίαρχων του συστήματος μεταβάλλονται με ταχύτατους ρυθμούς.
Ποτέ από την μεταπολίτευση έως σήμερα τόσες μεταβολές δεν διαδέχονταν η μία
την άλλη. Ο ρυθμός της διαδοχής τους έχει το δικό του πολιτικό βάρος για τους
άνεργους, τους νέους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους συνταξιούχους. Τον
δικό του αντίστοιχο βαθμό στους εργαζόμενους σε «δημόσιο» και ιδιωτικό τομέα.
Αυτή η κατάσταση επηρεάζει πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και ψυχολογικά
τον καθένα.

Οι εξελίξεις συντελούνται σε ένα ρευστό
τοπίο. Συνοδεύονται από δύο επί πλέον παράγοντες: με τις αντιθέσεις των
μερίδων της αστικής τάξης, τον αγώνα τους για να δημιουργήσουν τις
προϋποθέσεις ώστε κατεστραμμένα στρώματα των μικρομεσαίων και ελεύθερων
επαγγελματιών να αποτελέσουν το σύμμαχο τους. Να υποτάξουν τις όποιες
συνειδήσεις εργαζομένων μπορούν.

Ο πανικός και η ψυχραιμία, η σταθερότητα
και η αστάθεια της κυβέρνησης εκδηλώνονται κάθε ώρα, λεπτό και δευτερόλεπτο.
Τα στοιχεία αυτά τα χρησιμοποιεί μεθοδικά, με απόλυτα πρακτικό τρόπο και για
επικοινωνιακό όφελος.

Η κυβέρνηση αποδέχεται νέα μνημόνια, τα
μοιράζει στις τράπεζες, ταλαντεύεται για την προβολή και εφαρμογή των σεναρίων
μίας πτώχευσης που ήδη έχει γίνει. Κυβέρνηση εθελόδουλη στους ξένους και τα
ντόπια μεγάλα συμφέροντα. Διαχειρίζεται μια κατάσταση υπηρετώντας τις επιλογές
των διευθυντηρίων της Ε.Ε και των ληστρικών διεθνών οικονομικών οργανισμών.
Εξαγγέλλοντας τον νόμο για τα ΑΕΙ δρομολογεί τη συναίνεση με τους υποστηρικτές
του μνημονίου και του νεοφιλελευθερισμού. Παρέχει μερτικό της καθημερινής
προβολής και στήριξης της πολιτικής της στον Λα.Ο.Σ.

Επιτίθεται με τον πιο βίαιο τρόπο στην
καθημερινή ζωή του απλού ανθρώπου.

«Δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν αυτοί….»,
«Παίρνουμε την ζωή στα χέρια μας…» , «Δεν πληρώνουμε το χρέος τους….» , «Στάση
πληρωμών» ..κ.τ.λ…κ.τ.λ,,,

Συνθήματα που συσπείρωσαν το προηγούμενο
διάστημα μεγάλα τμήματα του λαού. Ήταν το καταφύγιο αντίστασης γι΄αυτούς που
δύσκολα επιβιώνουν σήμερα και φοβούνται το αδίστακτο αύριο. Το ξεχειλισμένο
ποτήρι της οργής για όσους έχει τρυπώσει στα συναισθήματα τους το <<δεν πάει
άλλο>>. Kαι
με συνείδηση θέλουν να αλλάξει η κατάσταση.

«Ο λαός απαιτεί οι προδότες στο Γουδί» ,
«Προγραφές...» , «Τιμωρία των ενόχων» «Άντε ….Πάγκαλε» κ.τ.λ….κ.τ.λ

Συνθήματα που ενεργοποίησαν το θυμό όσων
ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Το κρύο πιάτο της εκδίκησης για εκείνους που είχαν
βολευτεί και «ο μπάρμπας της Κορώνης» ξεβόλεψε. Που οι στιγμές καθημερινής
τρέλας οδηγούν σε αδιέξοδα στενά, όπου στα σκοτεινά η φανερά μπορούν να
συνυπάρχουν με τα ακροδεξιά στοιχεία. Που με πείσμα και χωρίς να χάσουν τίποτα
θα μπορούσαν από μόνα τους να τα υιοθετήσουν Παπανδρέου και Βενιζέλος, Σαμαράς
και Μπακογιάννη, Δασκαλόπουλος και Μυτηληναίος…. Για εκείνους όπου απαιτείται
χρόνος ώστε η διαμαρτυρία να μετατραπεί από συναίσθημα σε συνειδητή πράξη.

«Άμεση δημοκρατία», «Είμαστε Σύνταγμα,
….», «Αυτοθέσμιση»….

Συνθήματα που εκφράζουν την αγωνία για
να χτίσουμε το αύριο, όπου το
demo
και το placebo
συνυπάρχουν σε μια Λαϊκή
Συνέλευση με ημερομηνία λήξης, όπου η διάχυση του δυναμικού στη γη σε οδηγεί
ταυτόχρονα να πετάς στα σύννεφα…Όπου το Σύνταγμα, «η πλατεία του» αποτελούν
το «πληθωρικό» σημείο αναφοράς και το γεωγραφικό «συγκεντρωτικό» κέντρο. Το
σημείο συνάντησης και προσωρινής απελευθέρωσης του λαϊκού στοιχείου που
τροφοδότησε την Λαϊκή Συνέλευση μέσω ενός κυκλώματος αμοιβαίας ανταλλαγής.
Όπου σήμερα πνιγόμαστε σε μια σταγόνα νερό στο σιντριβάνι, ενώ όσο, το
κατάστρωμα και η Αμαλίας, ήταν γεμάτα ήμασταν, καβάλα στο κύμα. Αυτό το κλειδί
να ξαναβρούμε.

Όμως η πραγματική ζωή συνεχίζει το
δρόμο της. Βρίσκεται εδώ.

Με όσους αγκομαχούν να επιβιώσουν, να
πληρώσουν το νοίκι, την εφορία, τα χαράτσια, τους λογαριασμούς, «να την
βγάλουν και σήμερα». Όπως θα έλεγε και ο Σεφέρης με όσους παλεύουμε για «τον
καημό της Ρωμιοσύνης».

Και τι «ζητάω» λοιπόν;

Δουλειά για όλους σήμερα.
Πραγματική εργασία.
Όχι από τα ψίχουλα των βιομηχάνων και το
χαρτζιλίκι των τραπεζών. Όχι σε ένα Δημόσιο τομέα παρασιτικό. Ασφάλιση
περίθαλψη σύνταξη υγεία παιδεία. Ψωμί γιατί κι αυτό λείπει από το τραπέζι.

Πραγματική δημοκρατία
με όλα τα παραπάνω. Γιατί χωρίς αυτά δεν έχει νόημα η δημοκρατία. Και πρώτα
απ΄όλα στο χώρο της δουλειάς στη γειτονιά στο Δήμο στη βουλή. Κόντρα στους
βασικούς μετόχους της ατιμωρησίας των υπουργών και του κεφαλαίου.

Στάση πληρωμών
κόντρα στην ληστρική Ευρωπαϊκή Ένωση ,τις τράπεζες και το κεφάλαιο. Δεν μπορεί
να συνεχιστεί :τα κέρδη τους να είναι πάνω από τις ζωές μας.

Για την ελευθερία και την εθνική
ανεξαρτησία τώρα.

Και αν όπως λέμε -και πολύ σωστά- η
χούντα δεν τελείωσε το 73,αν υπάρχουν υπόλοιπα τότε ο καθαρός λογαριασμός για
τους καθαρούς φίλους είναι ένας. Να δώσουμε την ελπίδα στον κόσμο που μας
ακολούθησε. Να δώσουμε την πρόταση, πρόταση εξουσίας. Μόνοι μας δεν μπορούμε.
Όλοι μαζί να ενώσουμε μαχητικά όλα τα ρυάκια
σε ένα πλατύ ορμητικό ποτάμι .
Xωρίς
αποκλεισμούς και ναρκισσιστικές διαταραχές. Να αντιμετωπίσουμε όσους με
αλαζονεία και αυστηρούς υπολογισμούς μας σπρώχνουν στην φτώχεια και την
εξαθλίωση. Ερείπια αφήνουν.Η ανοικοδόμηση ανήκει σε μας και τα παιδιά μας.
Αυτός είναι ο δικός μας λογαριασμός.

Η γραμμή είναι μία.

ΝΑ ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ τον αγώνα .
NA
ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ.

Ευχαριστώ.

Παρέμβαση
σε ομάδες της πλατείας Συντάγματος Ιούλιος του 2011