Νοέμβρης τότε Νοέμβρης και τώρα! Χούντα τότε χούντα και τώρα!

Νοέμβρης τότε Νοέμβρης και τώρα!
Χούντα
τότε
χούντα και
τώρα!

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται
παρά μόνο σαν φάρσα. Επαναλαμβάνεται όμως! Νοέμβρης ήταν και τότε που η
αμερικανοκίνητη χούντα πλάκωνε την Ελλάδα με τα ανδρείκελά της που ήρθαν για
να … σώσουν την Ελλάδα από τον Κομμουνισμό!!! Νοέμβριο έχουμε και τώρα που μία
άλλη χούντα αποτελούμενη από τα αστικά πολιτικά κόμματα, τους σύγχρονους
δοσίλογους έχει παραδώσει τη χώρα και το λαό της στο Γερμανικό και πολυεθνικό
κεφάλαιο.
Όπως ήδη έχουμε γράψει: «Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι το προϊόν
του εκβιασμού των κεντρικών ευρωπαϊκών δυνάμεων προς την μεγαλοαστική τάξη και
τα κόμματα που την υπηρετούν, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ κλπ. Είναι το προϊόν του
συγκυριακού συμβιβασμού μεγάλων τμημάτων της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας με
τις κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις της ζώνης του ευρώ. Έρχεται
να επικυρώσει τελεσίδικα και να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την επαίσχυντη δανειακή
συμφωνία της 26ης-27ης Οκτωβρίου και να ολοκληρώσει την ολέθρια, για τα εθνικά
και λαϊκά συμφέροντα, πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου». Όμως οι
λογαριασμοί της ιστορίας έχουν ανοίξει, δεν έχουν κλείσει. Το Πολυτεχνείο δεν
έρχεται από το παρελθόν, ως μια καθυστερημένη ηχώ του 1941-49. Το
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ έρχεται από το μέλλον.

Βήχος Παναγιώτης

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ
ΑΙΜΑΤΗΡΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ το 1973 μετά τα τραγικά
γεγονότα. Το κείμενο έχει τροποποιηθεί από την εφημερίδα κι έχουν κοπεί ορισμένα
επικίνδυνα για την περίοδο εκείνη, σημεία.

ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Τα μέτρα που είχε αναγγείλει η "δοτή"
κυβέρνηση Μαρκεζίνη για τη λύση των καυτών προβλημάτων που απασχολούν τον
φοιτητικό κόσμο, κρίθηκαν από την πρώτη στιγμή, ως τελείως ανεπαρκή, εκ μέρους
των φοιτητών. Έτσι στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν
συγκεντρώσεις σ΄ όλες τις Σχολές με βασικό και πρωταρχικό αίτημα να επιτρέψει η
κυβέρνηση τη σύγκλιση γενικών συνελεύσεων και τη διεξαγωγή ελεύθερων και
αδιάβλητων εκλογών.

Δηλώσεις υπουργού Παιδείας, κ.
Σιφναίου

Την ΔΕΥΤΕΡΑ 12/11 ο τότε υπουργός
Παιδείας κ. Σιφναίος επεσκέφθη το Πολυτεχνείο και εδήλωσε στις δημοκρατικά
εκλεγμένες επιτροπές των Σχολών του Ιδρύματος ότι απόφαση της κυβερνήσεως ήταν
να καταργήσει τις επιτροπές και να διορίσει Διοικητικά Συμβούλια εκ των
αριστούχων φοιτητών κάθε Σχολής. Η απόφαση αυτή κρίθηκε από τους φοιτητές ως
"αριστοκρατική" και αντιδημοκρατική και απάντησαν στον κ. Σιφναίο ότι θα τους
εύρισκε αντίθετους.

Οι φοιτητές αντιδρούν

Την ΤΕΤΑΡΤΗ 14/11 το πρωί,
πραγματοποιείται συγκέντρωση των σπουδαστών του Πολυτεχνείου στο προαύλιο του
Ιδρύματος. Συγχρόνως στο κτίριο της Νομικής συσκέπτονται και οι φοιτητές της
Νομικής. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας οι φοιτητές της Νομικής πληροφορούνται ότι
στο Πολυτεχνείο συμβαίνουν "γεγονότα". Τελειώνουν σύντομα τις συζητήσεις τους.
Εκδίδουν ψήφισμα που προβάλλει τα δίκαια φοιτητικά αιτήματα. Μετά τραβούν το
δρόμο τους. Στο Πολυτεχνείο. Οι συνάδελφοί τους του Πολυτεχνείου τους δέχονται
με συνθήματα αισιοδοξίας: ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ κλπ.

Είναι 2 μ.μ. η ώρα. Το προαύλιο του
Πολυτεχνείου είναι γεμάτο. Ο κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται στο χώρο γύρω από
το Πολυτεχνείο. Η αστυνομία δεν αντιδρά βίαια. Προσπαθεί να απομακρύνει τους
διερχόμενους.

Συνθήματα

Τα κάγκελα του Πολυτεχνείου έχουν γεμίσει
με πλακάτ που προβάλλουν όχι πια μόνο τα φοιτητικά αιτήματα αλλά και πανεθνικά
και ταξικά.

-ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

ΚΑΤΩ Η CIA, ΛΑΕ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ
ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ, 1-1-4

ΛΑΕ ΛΑΕ Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ

ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΚΑΤΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Αυτά είναι μερικά από τα αμέτρητα
συνθήματα που βροντοφώναζαν οι διαδηλωτές και που ήταν ταυτόχρονα γραμμένα στους
τοίχους, σε πλακάτ και σε προκηρύξεις που μοίραζαν στους περαστικούς.

Κατάληψη του Ε.Μ.Π.

Το βράδυ της Τετάρτης η οδός Πατησίων
στον χώρο του Ε.Μ.Π. είχε καταληφθεί από τον κόσμο. Οι φοιτητές κατορθώνουν να
εγκαταστήσουν Ραδιοφωνικό Σταθμό και μεγάφωνα, απ΄ όπου προβάλλουν έντονα πια τα
αιτήματά τους. Στις 11 μ.μ. τα μεγάφωνα ανακοινώνουν ότι οι φοιτητές θα μείνουν
όλη τη νύχτα στο Πολυτεχνείο. Πάνω από 3.000 άτομα διανυκτέρευσαν.

ΠΕΜΠΤΗ 15/11.
Το πλήθος αυξάνει. Οι φοιτητές οργανώνουν τη ζωή τους μέσα στο Πολυτεχνείο.
Θέτουν σε λειτουργία: Εστιατόριο, νοσοκομείο, ομάδες καθαριότητος, καφενείο,
αποθήκες κλπ. Ο κόσμος κουβαλάει τρόφιμα, τσιγάρα και ότι άλλο ζητηθεί από τα
μεγάφωνα. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από κάποιο φοιτητή: "Ζητήσαμε ένα κολλύριο
και μας έφεραν εκατό".

Το βράδυ της Πέμπτης ο κόσμος έχει
καταλάβει την Πατησίων από το Μουσείο μέχρι την Σολωμού. Σίγουρα περί τις 20.000
Λαού συμπαρίσταται στους φοιτητές. Η συγκοινωνία έχει διακοπή στο τμήμα αυτό της
Πατησίων. Οι φοιτητές διανυκτερεύουν για δεύτερη φορά.

Τελευταία ημέρα

Ξημερώνει η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/11.
Μεγάλη Παρασκευή για τους χιλιάδες διαδηλωτές. Το σύνθημα "Συμπαράσταση Λαέ",
βρίσκει ανταπόκριση όλο και πιο πολύ στις ψυχές του Λαού. Ο κόσμος γύρω από το
Ε.Μ.Π., πληθαίνει.

Ανακοίνωση Συγκλήτου

Η Σύγκλητος συνέρχεται και μεταξύ άλλων
ανακοινώνει ότι από χθες η Σύγκλητος έχει αποκλείσει κάθε σκέψη επεμβάσεως της
αστυνομίας προς εκκένωση του χώρου για δύο σπουδαιότατους λόγους:

α) Επέμβαση της αστυνομίας στο χώρο του
Πολυτεχνείου θα ήταν καταπάτηση του Ασύλου.

β) Τυχόν επέμβαση θα οδηγούσε σε
αιματηρά, ενδεχομένως, επεισόδια.

Ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας

Σε ανακοίνωση του το υπουργείο Παιδείας
τόνιζε ότι: "Είναι αποφασισμένο να σεβαστεί απαρεγκλίτως την ανεξαρτησία των
Ιδρυμάτων, συνεπώς και την απόφαση της Συγκλήτου". Και ενώ αυτά εδήλωνε το
υπουργείο και ο κόσμος τα διάβαζε στον Τύπο της Παρασκευής, το κακό επρόκειτο να
γίνει λίγες ώρες μετά.

Τα άλλα Πανεπιστήμια

Τα συνθήματα των σπουδαστών, που είχαν
συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο βρήκαν ανταπόκριση και στα άλλα Πανεπιστήμια. Έτσι
στην Πάτρα 800 περίπου φοιτητές καταλαμβάνουν το κεντρικό κτίριο του
Πανεπιστημίου τους. Το ίδιο συμβαίνει και στη Θεσσαλονίκη, όπου οι φοιτητές
είναι περισσότεροι. Τα συνθήματα παντού τα ίδια.

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Αποκορύφωμα

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

Την Παρασκευή το βράδυ περί τις 8
η ώρα, η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο έχει καταληφθεί. Εκατοντάδες χιλιάδες
Λαού βρίσκονται στους δρόμους. Το σύνθημα: ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ,
κυριαρχεί. Η δικτατορία του Παπαδόπουλου αισθάνεται να τρίζουν τα θεμέλια του
οικοδομήματός της.

Η κατάρρευση έχει αρχίσει. Το
συνειδητοποιούν αυτό οι αρμόδιοι, ίσως για πρώτη φορά. Οι διακηρύξεις περί
σεβασμού των πολιτών παραμερίζονται. Η αστυνομία διατάσσεται να δράση. Η
ατμόσφαιρα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας καλύπτεται από δακρυγόνα. Ο
κόσμος αντιδρά. Στήνει οδοφράγματα και διαδηλώνει την πίστη του για τη νίκη. Το
κύμα των προερχομένων στον κοινό αγώνα όλο και μεγαλώνει. Τα δακρυγόνα δεν
τρομάζουν. Οι διαδηλωτές ανάβουν φωτιές με εφημερίδες που τους εφοδιάζουν από
τις πολυκατοικίες για να τα εξουδετερώσουν.

Οι ώρες περνούν, οι πυροβολισμοί αρχίζουν
να διαδέχονται τα δακρυγόνα. Ο Στρατός με τα τανκ έρχεται σε ενίσχυση της
αστυνομίας. Είναι περασμένα μεσάνυχτα.

Ο Σταθμός του Πολυτεχνείου μεταδίδει:
Διεξάγονται μάχες στην πλατεία Βάθης, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στην Πλατεία
Βικτωρίας. Η Νομαρχία Αττικής κατελήφθη. Θα νικήσουμε.

Τα τανκ σταματούν έξω από το Πολυτεχνείο.
Οι φοιτητές πάνω στα κάγκελα φωνάζουν: ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ. Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ.

Ο εκφωνητής του Ραδιοσταθμού διαδηλώνει
την πίστη του ότι ο στρατός, τα αδέλφια μας, δεν θα μας χτυπήσουν. Οι φοιτητές
ψάλλουν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο. Η ώρα είναι 3.15 ξημερώματα του
Σαββάτου. Τα συνθήματα των άοπλων αγωνιζόμενων φοιτητών δεν συγκινούν το
δικτάτορα Παπαδόπουλο. Ένα τανκ γκρεμίζει την πύλη του Πολυτεχνείου και οι
ένοπλοι εφορμούν. Οι πυροβολισμοί δεν σταματούν. Οι φοιτητές προσπαθούν να βρουν
έξοδο να φύγουν. Οι γύρω πολυκατοικίες έχουν τις πόρτες τους ανοιχτές και
υποδέχονται τους αγωνιστές. Τους προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια. Άλλοι
συλλαμβάνονται, άλλοι τραυματίζονται άλλοι ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ! Η Αθήνα έχει μετατραπεί
σε πεδίο μάχης. Με τη διαφορά ότι μια παράταξη των μαχομένων είναι άοπλη
τελείως.

Τα νοσοκομεία δέχονται εκατοντάδες
τραυματίες. Πολλοί όμως δεν πάνε στα νοσοκομεία. Προτιμούν να θέσουν σε κίνδυνο
την υγεία τους, παρά να συλληφθούν και να φυλακισθούν.

Το πρωί ήλθε αλλά η νύχτα έμεινε στις
ψυχές του Λαού. Οι δρόμοι της Αθήνας είχαν βαφεί με αίμα αθώων, άοπλων
αγωνιζόμενων ανθρώπων για την Ελευθερία.

Η δικτατορία Παπαδόπουλου υπογράφει τη
στιγμή εκείνη την ληξιαρχική πράξη θανάτου της.

Σ.Σ. Η εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ είχε σαν
κύριο άρθρο κείμενο του ΝΙΚΟΥ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗ με τίτλο: Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΕΣΕ: ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ
Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ. Μετά την κυκλοφορία της, σε λίγες ώρες το Φύλλο κατεσχέθει και
συνελήφθη ο Ν. Ψαρουδάκης ο οποίος εξορίστηκε στη Γυάρο. 1.500 Φύλλα της
εφημερίδας τα μετέφερα εγώ κρυφά στο γραφείο του ΠΑΠΑ ΠΥΡΟΥΝΑΚΗ στην Ακαδημίας
και από τον 7ο όροφο τα πέταξα στο δρόμο! Γέμισε το κέντρο της Αθήνας από
εφημερίδες. Εφημερίδες που έπαιρναν οι πολίτες και διάβαζαν.

http://politikokafeneio.com/parelthon/sigxrono-mesologi.htm

Τι υπήρξε τελικά το Πολυτεχνείο;

Πρώτα – πρώτα
υπήρξε μέρος μιας παγκόσμιας επαναστατικής διαδικασίας. Είναι αξεχώριστο από το
Μάη του ’68 στη Γαλλία, την Άνοιξη της Πράγας, τον Ιταλικό Σεπτέμβρη, την
Βιετναμέζικη Επανάσταση, την «επανάσταση των γαρυφάλων» στην Πορτογαλία, την
ανατροπή της δικτατορίας στην Ισπανία, την ήττα της αποικιοκρατίας στην Αφρική.
Το υπόβαθρο αυτής της παγκόσμιας επαναστατικής έκρηξης ήταν η ποιοτική αλλαγή
στους οικονομικούς όρους, που σηματοδότησε η ανατροπή της μεταπολεμικής
κευνσιανής οικονομικής άνθισης με την κατάργηση, το 1971, των Συμφωνιών του
Μπρέττον Γουντς, που μαζί με τις Συμφωνίες της Γιάλτας εξασφάλιζαν το
μεταπολεμικό στάτους.

Στην Ελλάδα ήδη
είχαν συντελεστεί τεράστιες αλλαγές στις τάξεις που ανέτρεπαν όλους τους παλιούς
συσχετισμούς δυνάμεων. Η εκβιομηχάνιση του 1963-75, η τρίτη και σημαντικότερη
εκβιομηχάνιση στην Ελλάδα, έφερνε στο προσκήνιο ένα φρέσκο βιομηχανικό
προλεταριάτο, οργανωμένο σε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, χωρίς τα στίγματα των
ηττών του παρελθόντος, νέα στρώματα «εργατών με λευκά κολάρα» και μια πολυπληθή
φοιτητική και σπουδαστική μάζα. Η ανάπτυξη μιας βιομηχανικής μπουρζουαζίας, που
από το 1963 είχε προσανατολιστεί στην ευρωπαϊκοί αγορά άλλαζε επίσης τους
συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης που από την εποχή του
εμφύλιου πολέμου είχε υποχρεωθεί να τηρεί φιλοαμερικάνικη πολιτική. Η όξυνση της
αντίθεσης Ευρώπης – Αμερικής είχε την αντανάκλαση της στην Ελλάδα της
αμερικανοκίνητης δικτατορίας του έμμισθου πράκτορα της CIA Παπαδόπουλου.

Οι Φοιτητικές
κινητοποιήσεις που ήδη είχαν αρχίσει από τον Οκτώβρη του 1972, κλιμακώθηκαν. Το
Φλεβάρη 1973 οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική Σχολή στο κέντρο της Αθήνας. Η
χούντα νοιώθει το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της. Η κρίση της βαθαίνει.
Ήδη το Μάη δυσαρεστημένοι φιλοβασιλικοί αξιωματικοί οργανώνουν το λεγόμενο
«κίνημα του Ναυτικού».

Ο δικτάτορας
Παπαδόπουλος αντιδρά με δημοψήφισμα κατάργησης της μοναρχίας τον Ιούλιο του
1973. Λίγο αργότερα απελευθερώνει τους πολιτικούς κρατούμενους από τις φυλακές
και τα ξερονήσια και επιχειρεί να νομιμοποιήσει το καθεστώς του διορίζοντας μια
«πολιτική» κυβέρνηση υπό τον Μαρκεζίνη. Το τότε ΚΚΕ (εσωτ.) ερωτοτροπεί με τη
Μαρκεζινοποίηση, το ΚΚΕ ζυγίζει τα πράγματα και τελικά μένει παράμερα. Είχε
προηγηθεί η άρνηση των αστών πολιτικών (Κανελλόπουλος, Μαύρος κλπ) να δεχτούν
την πολιτικοποίηση της δικτατορίας. Και τότε ήρθε η προαναγγελθείσα αλλά όχι
επακριβώς προσδιορισμένη έκρηξη. Είχε προαναγγελθεί από την κατάληψη της
Νομικής, τις διαδηλώσεις της νεολαίας σε διαφορές ευκαιρίες και επίσης από
εργατικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα τρόλεϊ, στην Ολυμπιακή, στη ΔΕΗ,
των τυπογράφων κλπ.

Η κατάληψη του
Πολυτεχνείου άρχισε μετά από μια συγκέντρωση φοιτητών 5 σχολών στις 11 π.μ. την
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου. Αίτημα Ελευθερές εκλογές και όχι διορισμένα διοικητικά
συμβούλια. Την Τετάρτη το βράδυ αρκετοί εργάτες, κυρίως οικοδόμοι, στο κτίριο
Γκίνη συγκροτούν την εργατική συνέλευση. Για τρεις ημέρες η καρδιά της Αθήνας, η
καρδιά της Ελλάδας χτυπά στο Πολυτεχνείο. Μέρα – νύχτα οργανώνονται διαδηλώσεις.
Ο ραδιοσταθμός που άρχισε να λειτουργεί εκπέμπει εξεγερτικά μηνύματα.
Προκηρύξεις τυπώνονται και ρίχνονται στους δρόμους «Κάτω η χούντα», «Ψωμί –
Παιδεία – Ελευθερία», «Έξω οι Αμερικανοί», «Γενική Απεργία», «Εργάτες, αγρότες,
φοιτητές». Η αστυνομία αδυνατεί να καταστείλει το κίνημα.

Η κάθοδος των
τανκ τις πρώτες ώρες της νύχτας της 17ης Νοεμβρίου αποσκοπούσε να καταπνίξει εν
τη γενέσει του το ανεξάρτητο επαναστατικό κίνημα, πριν απλωθεί στα εργοστάσια
και στις εργατικές συνοικίες. Η χούντα δολοφόνησε πολλές δεκάδες, ίσως
εκατοντάδες (κι ας γράφουν για 24 νεκρούς σήμερα οι αστικές φυλλάδες), αλλά ήταν
η αρχή του τέλους της. Σε λίγες μέρες ο αρχιδικτάτορας Παπαδόπουλος ανατρέπεται
από τον αρχηγό της ΕΣΑ, Ιωαννίδη, που κι αυτός θα ανατραπεί τον Ιούλιο, μετά το
προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο.

Οι λογαριασμοί
της ιστορίας έχουν ανοίξει, δεν έχουν κλείσει. Το Πολυτεχνείο δεν έρχεται από το
παρελθόν, λογουχάρη ως μια καθυστερημένη ηχώ της προδομένης επανάστασης του
1941-49. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ έρχεται από το μέλλον.