Άνεργοι και εργαζόμενοι ενωμένοι ενάντια στον καπιταλισμό

Άνεργοι και εργαζόμενοι ενωμένοι ενάντια στον καπιταλισμό

(Η επίσημη ανεργία στο 1.000.000 η πραγματική στο 1.500.000 και
βάλε)

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ)
το Μάη του 2011 υπήρξε μεγάλη αύξηση της ανεργίας σε σχέση με την αντίστοιχη
περσινή περίοδο.Το σύνολο των απασχολουμένων, το Μάη του ’11, ήταν 4.131.528
άτομα, οι άνεργοι 822.719 και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός, ανήλθε σε
4.383.374 άτομα. Πλέον, αυτοί που δεν εργάζονται είναι περισσότεροι απ αυτούς
που εργάζονται. Απ’ την επίσημη στατιστική αποκρύπτεται συστηματικά ένα
ποσοστό ανεργίας εγγεγραμμένων ανέργων (περίπου 160-170.000 άνεργοι) το οποίο
αφορά αυτούς που δεν εγγράφονται στους συγκεκριμένους καταλόγους, που δεν πάνε
να δηλώσουν ότι αναζητούν εργασία, διότι απλούστατα έχουν απογοητευτεί επειδή
δεν βρίσκουν εργασία. Οι εγγεγραμμένοι άνεργοι λοιπόν, συνολικά και με
επίσημους υπολογισμούς, φτάνουν στο 1.000.000, ήτοι ποσοστό κοντά στο 20%
περίπου. Σ αυτό το ποσοστό πρέπει να συνυπολογίσουμε κάποιες χιλιάδες
υποαπασχολουμένων, οι οποίοι κάνουν ελάχιστα μεροκάματα. Απ’ αυτούς,
λιγότεροι απ’ το 1/3, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ περίπου οι 270-280.000,
παίρνουν επιδότηση ανεργίας. Για τους υπόλοιπους η επιδότηση έχει λήξει, ή
δεν δικαιούνται και δεν παίρνουν τίποτα.

Κάβουρας Δημήτρης (Συνεργασία)

Ένα νέο κύμα μετανάστευσης, απ την Ελλάδα προς το εξωτερικό, βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη. Εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, νηπιαγωγοί, ψυχολόγοι και άλλοι γιατροί, νοσηλευτές κ.α, αναζητούν εργασία στο εξωτερικό.

Εκτός απ τα παραπάνω επαγγέλματα και παραδοσιακές δουλειές { στην κουζίνα και στη λάντζα} γίνονται και πάλι αντικείμενο αναζήτησης κυρίως στη Γερμανία, όπου τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν, λόγω της μετανάστευσης, οι μαθητές στα Ελληνικά σχολεία.

Σύμφωνα με έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, η ανεργία έφτασε σε αριθμούς του 1961, τότε που υπήρξε ένα απ τα μεγαλύτερα κύματα μετανάστευσης:

Το 1961 οι άνεργοι ανέρχονταν στις 864.000 σε σύνολο εργατικού δυναμικού 3.640.000 άτομα. Η διαφορά, τώρα με το 1961, είναι ότι δεν μπορούν οι άνεργοι να βρουν δουλειά στη μετανάστευση

Άλλη πρόσφατη έρευνα επίσης, δείχνει ότι, στο επόμενο διάστημα, μία στις τρεις εταιρείες θα μειώσει το προσωπικό της, μία στις δύο δεν θα δώσει καθόλου αυξήσεις τους επόμενους 12 μήνες ενώ μία στις πέντε εταιρείες θα μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων.

Επιπλέον, η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία εισέρχεται σε νέα κρίση και ύφεση και η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστεί και το 2012 με τους ίδιους ρυθμούς περίπου. Είναι φανερό ότι ο εφιάλτης της ανεργίας θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Για το 2012, προβλέπεται ότι η επίσημη ανεργία θα ξεπεράσει το 25%.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση βάζει εμπόδια στην πρόσβαση στο επίδομα ανεργίας για τους νεοεισερχόμενους στην δουλειά αλλά και για τους παλιούς ασφαλισμένους.

Σύμφωνα με τον εφαρμοστικό νόμο, ο ασφαλισμένος άνεργος που επιδοτείται για πρώτη φορά πρέπει να έχει πραγματοποιήσει ογδόντα ημερομίσθια κατά έτος, στα αμέσως προηγούμενα από την έναρξη της επιδότησης τρία έτη, ενώ έως τώρα ήταν δύο έτη.

Ακόμη, για τους επιδοτούμενους που διακόπτουν την επιδότησή τους, απαιτούνται για την εκ νέου κατοχύρωση επιδότησης τουλάχιστον 150 ημερομίσθια από τη λήξη της αμέσως προηγούμενης επιδότησής τους έως και την ημερομηνία λύσης της εργασιακής σχέσης, με βάση την οποία αιτείται νέα επιδότηση, αντί 125 που ίσχυε έως τώρα.

Ακόμα χειρότερα όμως θα είναι τα πράγματα για τα εποχιακά επαγγέλματα (τουριστικά επαγγέλματα, οικοδόμοι, κλπ) μιας και απ’ το 2013 όποιος έχει συνολικά 450 μέρες επιδοτούμενης ανεργίας τα 4 προηγούμενα χρόνια δεν θα δικαιούται επιδότηση ανεργίας και απ’ το 2014 οι μέρες μειώνονται σε 400 τα 4 προηγούμενα χρόνια. Αυτή η ανατροπή θα στερήσει χιλιάδες εργαζόμενους ακόμα και απ’ το πενιχρό επίδομα ανεργίας και θα μας στείλει κυριολεκτικά στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.

Στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας η κυβέρνηση, πέρα απ τις περικοπές, απαντά με ασπιρίνες. Απαντά με το πρόγραμμα της «κοινωφελούς εργασίας» του υπουργείου Εργασίας, που ξεκινά από τον Σεπτέμβρη, και αφορά στην απασχόληση για 5 μήνες το χρόνο συνολικά 55.000 ανέργων, επαγγελματιών που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους πριν από δύο χρόνια, ελεύθερων επαγγελματιών και επιστημόνων βάσει εισοδηματικών κριτηρίων. Κυρίως όμως το πρόγραμμα θα αφορά μακροχρόνια άνεργους και βραχυχρόνια άνεργους που δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας. Όσοι ενταχθούν στο πρόγραμμα και βρουν μια θέση εργασίας σε κάποιον Δήμο ή αλλού, θα αμείβονται με 625 ευρώ το μήνα μεικτά, δηλ. 25 ευρώ τη μέρα. Πολλές αμαρτωλές, προστατευόμενες απ την κυβέρνηση και το κράτος, ΜΚΟ αλλά και Δήμοι, θα παίξουν παιχνίδι στις πλάτες των ανέργων με το αζημίωτο βέβαια, για να γίνουν νέες συμμαχίες απ την κυβέρνηση, η οποία σπάει παλιές.

Η όξυνση του προβλήματος της ανεργίας οφείλεται στη βαθιά κρίση και ύφεση του καπιταλισμού συνολικά και του ελλαδικού καπιταλισμού ειδικά, μιας και η κρίση στην Ελλάδα, για πολλούς λόγους, προβλέπεται να είναι πιο βαθειά και μακρόχρονη και συνοδεύεται με ένα δυσθεώρητο χρέος το οποίο δεν είναι εξυπηρετήσιμο και δεν επιτρέπει να παρθούν τα κλασικά αντικρισιακά μέτρα που παίρνονται σε άλλες καπιταλιστικές χώρες. Στην Ελλάδα το σύνολο σχεδόν του νέου δανεισμού πάει σε τόκους και χρεολύσια και όχι στην λεγόμενη πραγματική οικονομία για να λειτουργήσει «αντικρισιακά».

Είναι φανερό πλέον και στον πλέον δύσπιστο ότι ο καπιταλισμός ευθύνεται γι αυτή την κατάσταση και δεν μπορεί πλέον να διασφαλίσει στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα, ούτε τα στοιχειώδη, ούτε τα ελάχιστα: εργασία, αξιοπρεπές μεροκάματο, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη, δωρεάν, δημόσια υγεία-πρόνοια-παιδεία, αξιοπρεπή διαβίωση για τους άνεργους.

Η πάλη για την ανατροπή του, καθώς και των κυβερνήσεων που τον υπηρετούν, μέσα από ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο, καθίσταται πλέον ζήτημα ζωής για το σύνολο των ανέργων, την εργατική τάξη συνολικά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Πρόκειται για άμεσο καθήκον που δεν παίρνει καμιά αναβολή.

Σ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να οικοδομηθεί ενιαίο πολιτικό μέτωπο.

Το πολιτικό αυτό μέτωπο μπορεί να περιλαμβάνει σοσιαλδημοκράτες, αριστερούς, αντικαπιταλιστές, κομμουνιστές και θα είναι παρόν σε όλες τις μάχες, στο εργατικό και αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, στις πλατείες, στο νεολαιίστικο κίνημα, στις πολιτικές και εκλογικές μάχες, με πρόταση εξουσίας εδώ και τώρα, για έξοδο απ την παρούσα κρίση.

Η πρόταση εξουσίας πρέπει να συμπυκνώνεται στο σύνθημα «εργατική κυβέρνηση» που θα αποτελεί την κυβέρνηση των εργατών, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού. Η εργατική κυβέρνηση θα πάρει άμεσα μέτρα για την ανακούφιση των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, θα ικανοποιήσει τα αιτήματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος, θα ανασυγκροτήσει την οικονομία σε νέα βάση, θα δώσει δουλειά στον κόσμο.

Κάβουρας Δημήτρης